اثرات سطوح غذایی بر رفتار میزبان‎یابی مگس pales murina mes. ، پارازیتویید شب‌پرۀ‌ برگ‎خوار دو نواری streblote siva (lefebvre)

مگس پارازیتویید pales murina mes. (dip., tachinidae)، جهت پارازیتیسم شب‎پرۀ برگ‎خوار دو نواری، streblote siva (lefebvre) (lep., lasiocampidae) ، تخم‎های کوچک خود را روی برگ درختان میزبان حشرۀ آفت قرار می‎دهد. موفقیت پارازیتیسم بستگی به انتخاب گیاه میزبان مناسب جهت تخم‎ریزی پارازیتویید، قرار دادن تخم نزدیک میزبان و بلعیده شدن تخم توسط لارو میزبان دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح غذایی گیاه گیاه‌خوار بر رفتار میزبان‎یابی مگس پارازیتویید و میزان موفقیت آن، است. برای این منظور پاسخ‎های رفتاری مگس p. murina از نظر حس بویایی و بینایی نسبت به لارو، گیاه، مدفوع و بوهای مواد ثانویۀ متابولیکی متصاعد شده از گیاهان مختلف میزبان حشرۀ آفت با استفاده از دستگاه‌های بویایی‎سنج و تونل هوا سنجیده شد. نتایج آزمایش‎های بویایی‎سنج نشان داد که تفاوت معنی‌دار در سطح احتمال پنج درصد بین حرکت مگس‎های پارازیتویید به سمت تیمار کُنوکارپوس با صدمۀ زیستی با سایر تیمارها مشاهده شد (χ2=12.019, p=0.007,df=3). مگس پارازیتویید با اختلاف معنی‎داری به تیمار مدفوع لاروهای شب‎پرۀ برگ‎خوار دو نواری نسبت به بقیۀ تیمارها جلب شد (χ2=9.940, p=0.019,df=3). نتایج زیست‎سنجی تونل هوا اختلاف معنی‎داری بین کُنوکارپوس با خسارت زیستی نسبت به خسارت مکانیکی (χ2=14.40, df=1, p=0.000)، کُنوکارپوس با خسارت زیستی در مقابل اِستبرق با خسارت زیستی (χ2=18.667, df=1, p=0.000) و مدفوع در مقابل ماسه مرطوب (χ2=4.90, df=1, p=0.027) نشان داد. راهبرد مگس پارازیتویید p. murina برای موفقیت میزان پارازیتیسم و بقا شامل شناسایی محل خسارت توسط لارو میزبان، تشخیص گیاه مناسب، شناسایی مواد ثانویۀ متابولیکی حاصل از هم‎کنش گیاه میزبان و مدفوع لارو میزبان می‎باشد.