اثر ورمی‌کمپوست و glomus versiform بر کنترل قارچ fusarium oxysporum f.sp. lycopersici در گیاه گوجه‌فرنگی

این مطالعه به‌منظور بررسی اثر ورمی‌کمپوست و قارچ میکوریز glomus versiform جهت کنترل fusarium oxysporum f.sp. lycopersici در گیاه گوجه‌فرنگی انجام شد. بذور گوجه‌فرنگی در بسترهای حاوی: خاک استریل (شاهد)، قارچ g. versiform(g)، ورمی‌کمپوست ‌(v)، ترکیب glomus + ورمی‌کمپوست (v+g) در جعبه نشا کشت شدند. پنج هفته بعد ریشه‌های گیاه در سوسپانسیون اسپور قارچ f. oxysporum و آب، تیمار و به گلدان منتقل شدند. در پایان آزمایش، نشانه‌های بیماری‌زایی، شاخص‌های رشدی، بهبود جذب عناصر ماکرو، میزان کلروفیل برگ‌ها و درصد کلنیزه شدن ریشه‌ها ارزیابی شد. نتایج نشان داد استفاده از ترکیب (v+g) موثرتر از کاربرد هرکدام به‌تنهایی بود. تیمار گیاهان آلوده به پاتوژن با ترکیب مذکور وقوع زردی برگ‌ها را به‌طور معنی‌داری تا 3/17 درصد کاهش داد و در مقابل تیمار شاهد آلوده 6/68 درصد ارزیابی شد. همچنین با توجه به نتایج کلنیزه شدن ریشه‌ها توسط قارچ g. versiform، تیمار v+g+f با افزایش 23 درصدی بهبود یافت. در حالت آلودگی با قارچ f. oxysporum کمترین مقدار کلروفیل در تیمار شاهد 12 (عدد  spad) تخمین زده شد درحالی‌که در تیمار v+g به مقدار 30 افزایش یافت. همچنین بیشترین میزان جذب عناصر n، p، k در تیمار گیاه با v+g حاصل شد. بر اساس یافته‌های این مطالعه، کاربرد (v+g) در کنترل بیماری فوزاریومی گوجه‌فرنگی علاوه بر بهبود رشد و سلامت گیاه، در کنترل بیمارگر مذکور قابل توصیه می‌باشد.