تعیین ضریب گیاهی یگانه، دوگانه و تبخیر- تعرق بالقوه گیاه زعفران تکامل یافته

مصرف بهینه آب در کشاورزی بعنوان بزرگترین بخش مصرف کننده آب، نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق آبیاری می باشد. هدف آبیاری، نگه داشتن شرایط مساعد رطوبتی برای گیاه است. آبیاری بایستی با تخمین آب مورد نیاز گیاه برنامه ریزی شود، که از طریق تبخیر- تعرق گیاه انجام می شود. هدف این پژوهش اندازه گیری و برآورد تبخیر- تعرق بالقوه و ضرایب گیاهی یگانه و دوگانه زعفران تکامل یافته در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در دشت باجگاه می باشد. این پژوهش در سال سوم و چهارم پس از کشت گیاه زعفران، در سه لایسیمتر بیلان آبی به عنوان سه تکرار صورت گرفت. مقدار کل تبخیر- تعرق بالقوه از لایسیمترهای کشت زعفران در سال سوم و چهارم به ترتیب 726 و 783 میلی‌متر بود. حداکثر شار تبخیر- تعرق زعفران برای سال سوم و چهارم به ترتیب 28/6 و 40/6 میلی متر بر روز بود. مراحل رشد گیاه زعفران در طی سال های سوم و چهارم پس از کشت، برای مراحل اولیه، توسعه گیاه، میانی و پایانی رشد به ترتیب 30، 55، 55 و 65 روز تعیین شد. ضریب گیاهی یگانه، برای مرحله ابتدایی، مرحله میانی و انتهای مرحله پایانی رشد برای سال سوم به ترتیب 46/0، 2/1 و 35/0 و برای سال چهارم نیز به ترتیب 49/0، 25/1 و 35/0 و به طور میانگین برای سال سوم و چهارم 48/0، 23/1 و 35/0 برآورد شد. مقدار ضریب گیاهی پایه زعفران برای مراحل سه گانه رشد برای سال سوم به ترتیب برابر 15/0، 9/0 و 17/0 و در سال چهارم 15/0، 95/0 و 18/0 به دست آمدند.