امکان‌سنجی تشخیص تغییرات پوشش گیاهی مبتنی بر شاخص های زمینی و ماهواره‌ای خشکسالی (مطالعه موردی: استان کرمانشاه)

خشکسالی نه تنها بر تولیدات کشاورزی و منابع آب بلکه بر پوشش گیاهی طبیعی یک منطقه نیز تاثیر گذاشته و گسترش نواحی بیابانی را تسریع می‌کند. امروزه تشخیص تاثیر خشکسالی بر پوشش گیاهی از نظر زمانی و مکانی توسط تصاویر سنجش از دور و با تعریف شاخص های مختلف امکان پذیر شده است. هدف از این مطالعه، امکان‌سنجی تشخیص تغییرات رخ داده در پوشش گیاهی منطقه بر اثر خشکسالی با استفاده از شاخص های ماهواره ای خشکسالی است. به این منظور از روش تجزیه و تحلیل بردار تغییر به عنوان یکی از الگوریتم های تشخیص تغییر استفاده شد. در این روش، تغییر رخ داده در پوشش گیاهی به برداری موسوم به بردار تغییر نسبت داده می‌شود. بردار تغییر با دو مولفه اندازه تغییر و جهت تغییر نشان داده می شود. بردار تغییر برای چهار شاخص ماهواره ای مبتنی بر پوشش گیاهی حاصل از سنجنده avhrr ماهواره noaa و یک شاخص زمینی محاسبه شد. شاخص‌های ماهواره‌ای شامل شاخص اختلاف نرمال شده پوشش گیاهی (ndvi)، شاخص اختلاف نرمال شده پوشش گیاهی غیر متعارف (ndvia)، شاخص شرایط پوشش گیاهی (vci)، شاخص تغییر شکل گیاهی اصلاح شده (ctvi) و تنها شاخص زمینی مورد مطالعه، شاخص بارندگی استاندارد شده (spi) می‌باشد. نتایج حاصله نشان داد که شاخص‌های ماهواره‌ای از نظر تشخیص اندازه تغییر، همبستگی خوبی با یکدیگر دارند. بیشترین همبستگی بین شاخص های ماهواره ای با شاخص زمینی مربوط به شاخص ndvi و کمترین همبستگی مربوط به شاخص vci می-باشد.