مقایسه تبخیرتعرق مرجع دو روش هارگریوز- سامانی و استاندارد فایو56 در مقیاس پهنه ای در حوضه کرخه بزرگ

هدف از پژوهش حاضر ارایه پهنه تبخیرتعرق گیاه مرجع (eto) با استفاده از حداقل پارامترهای هواشناسی در حوضه کرخه بزرگ می باشد. در این پژوهش با استفاده از داده های هواشناسی 24 ایستگاه سینوپتیک واقع در این حوضه و نواحی اطراف آن، eto با روش های فایو 56 و هارگریوز- سامانی به کمک نرم افزار refet محاسبه و روش های مختلف درونیابی به eto بدست آمده از دو روش، برازش داده شد. انتخاب روش مناسب درونیابی براساس آماره های ضریب تعیین و جذر میانگین مربعات خطا صورت گرفت. نتایج بیانگر دقت بیشتر روش کریجینگ معمولی برای ماه های فصل رشد (آوریل تا سپتامبر) در این حوضه می باشد. در گام بعدی با استفاده از روش مناسب درونیابی، پهنه مکانی eto دو روش فایو 56 و هارگریوز- سامانی در محیط نرم-افزار arcmap برای ماه‌های فصل رشد ترسیم و بازه بندی گردید. سپس مساحت اختصاص یافته به هر بازه از نقشه های تولیدی بدست آمده و در هر ماه، دو روش فایو56 و هارگریوز- سامانی در مقیاس پهنه ای با یکدیگر مقایسه شدند. تفاوت بین پهنه مکانی دو روش فایو 56 و هارگریوز- سامانی در مناطق شمالی حوضه بیشتر از سایر نواحی است. این مسیله می تواند ناشی از تاثیر ارتفاع باشد. اختلاف بین دو پهنه مکانی، بیشتر در ماه های ژوییه و اوت دیده می شود.