بررسی عدم قطعیت پیش‌یابی‌های مدل‌های گردش کلی جو (مطالعه موردی: ایستگاه هاشم‌آباد گرگان)

برای پیش‌نگری کمی تغییر اقلیم و پیامدهای محتمل آن در کشاورزی و منابع آب عموماً از مدل‌های اقلیمی استفاده می‌شود که برونداد آن‌ها دارای عدم قطعیت‌ هستند. در این تحقیق با استفاده از مدل‌های گردش عمومی جو، تغییرات محتمل متغیر اقلیمی بارش به همراه تحلیل عدم قطعیت نتایج به دست آمده بررسی شده است. به این منظور آمار مشاهداتی ایستگاه هواشناسی هاشم‌آباد برای دوره 2010-1990 میلادی به عنوان دوره پایه به مدل معرفی شد و سپس برونداد حاصل از 8 مدل گردش عمومی جو (شامل access1-0، canesm2، cmcccms، gisse2h، hadgem2cc، miroc5، mirocesm، ipslcm5amr) تحت دو سناریو rcp 4.5 و rcp 8.5 توسط روش عامل تغییر (change factor) ریز مقیاس‌نمایی و مقایسه شدند. سپس عدم قطعیت مدل‌ها برای هر دو سناریو انتشار مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین آزمون مقایسه میانگین‌ها برای مجموع بارش ماهانه دوره (2040-2010) انجام شد. نتایج حاکی از کاهش بارش در اکثر ماه‌ها بود. مدل gisse2h برای هر دو سناریو بیش‌ترین میزان کاهش پیش‌نگری شده در مجموع بارش ماهانه نسبت به دوره پایه را نشان داد. همچنین با وجود اینکه برونداد مدل‌ها برای کمیت بارش ماهانه طی دوره آینده در 82 درصد حالات تفاوت معنی‌داری نداشتند، اما باند عدم قطعیت مدل‌ها، اختلاف زیادی را بین نتایج آن‌ها نشان می‌دهد که موید نیاز بیشتر به تحلیل عدم قطعیت در مطالعات آتی می‌باشد.