ارزیابی بخار آب ‏قابل‏ بارش داده‏های era-interim و ncep-ncar با رادیوسوند برای ایستگاه شیراز

بخار آب نقش مهمی در ترازمندی رطوبتی جو و نیز فرآیند بارش در لایه پایینی وردسپهر ایفا می‌کند. در این مطالعه، روند تغییرات بخار آب قابل بارش که جمع بخار آب در لایه‌های مختلف می‏باشد، با استفاده از داده‏های رادیوسوند برای ایستگاه همدیدی شیراز برای دوره 2017‌-‌1990 تحلیل شده است. همچنین داده‏های بازتحلیل پایگاه داده ncep-ncar و era- interim از مرکز ecmwf دریافت و جهت مقایسه مورد استفاده قرار گرفتند. با استفاده از آماره آزمون من-کندال، روند معنی‌داری در بخار آب قابل بارش داده‏های رادیوسوند و ecmwf برای تمامی ماه‏ها (به جز داده‏های رادیوسوند در ماه اوت) مشاهد نشد. روند بخار آب قابل بارش داده‏های رادیوسوند برای بیش‌تر ماه‌ها کاهشی و غیرمعنی‌دار می‏باشد. اما آزمون‌های شیب خط و من-کندال هر دو نشان دادند که روند سالانه داده‌های ncep-ncar معنی‌دار و افزایشی است. نرخ کاهشی و افزایشی بخار آب قابل بارش داده‌های رادیوسوند و ncep-ncar به ترتیب 0.29 و 0.52 میلی‏متر در هر دهه است. برای تمامی ماه‏ها (به جز آوریل)، بین داده‏های رادیوسوند و era- interim یک همبستگی مثبت در سطح معنی‌داری %5 وجود دارد. اما ضریب همبستگی پیرسون برای ncep-ncar برای هیچ یک از ماه‌ها معنی‌دار نیست. تفاوت میانگین داده‏های بخار آب قابل بارش era- interim و ncep-ncar به ترتیب کم برآوردی و بیش برآوردی را نشان می‏دهند. جذر میانگین مربعات خطا میان داده‌های رادیوسوند و era- interim به طور کلی کم‌تر از ncep-ncar است. در مجموع، داده‌های era- interim دقت بالاتری دارند و با داده‏های رادیوسوند سازگارتر می‏باشند.