بررسی سیر تاریخی اثرگذاری برنامه‌ریزی فضایی بر سیاست‌گذاری‌های صنعتی در کشورهای منتخب صنعتی و ایران

آمایش سرزمین و تلفیق آن با سیاست‌های توسعه‌ای و صنعتی به‌صورت جدی از اواسط قرن بیستم میلادی مورد توجه قرار گرفت و بر برنامه‌ریزی فضایی به‌‌عنوان مفهومی فراتر از سیاست‌گذاری‌ بخشی جهت کسب برابری و عدالت فضایی تاکید گردید. دراین‌میان، گرچه حرکت کشورهایی همچون آلمان، بریتانیا و کره‌جنوبی در مسیر برنامه‌ریزی فضایی و توسعه صنعتی متاثر از سیاست‌های دولت‌های حاکم در مقاطع زمانی مختلف بوده‌، این روند همواره با انسجام و پیوستگی ادامه‎‌‌‌ داشته ‌‌‌است. در ایران، باوجود آغاز برنامه‌‌ریزی فضایی از دهه 1960 و تقریباً هم‌زمان با کره‌جنوبی، «سیاست توسعه صنعتی» با موفقیت چندانی همراه نبوده ‌است که وقایع تاریخی همچون انقلاب سال 1979 و جنگ هشت ساله با عراق در کنار موقعیت ژئوپلیتیکی کشور و تحمل تحریم‌های شدید اقتصادی بر این امر تاثیرگذار بوده‌اند. پژوهش حاضر با اتخاذ رویکردی تطبیقی تاریخی به‌دنبال بررسی اثرگذاری برنامه‌ریزی فضایی بر توسعه صنعتی و پیوند این دو مقوله در سیاست‌گذاری‌ صنعتی است تا ازاین‌رهگذر بتوان از تجارب دیگر کشورها در برنامه‌ریزی‌های آتی‌‌ فضایی-صنعتی ایران بهره ‌‌گرفت.

investigating historical impacts of spatial planning on industrial policymaking in selected industrial countries and iran

territorial planning and its incorporation with developmental and industrial policies were seriously deliberated in the mid-twentieth century and spatial planning was subsequently accentuated as a concept transcending sectoral policies to attain balance and spatial equality. although advancements made by germany, britain and the republic of korea in spatial planning and industrial development have always been affected by diverse policies of the ruling governments in various periods of time, the progression has been coherent and uninterrupted. in iran, despite spatial planning having commenced concurrent with south korea in the 1960s, it has not achieved considerable success due to historic events such as islamic revolution, eight-year war with iraq and also for its geopolitical situation and economic sanctions imposed on it. therefore, notable spatial inequalities can still be perceived. the current research, taking a historical comparative view, aims at exploring impacts of spatial planning on industrial development and connecting the two subjects with industrial policymaking so that experiences gained by the aforementioned countries can be employed in future spatial-industrial plannings in iran.