چارچوب مفهومی برای شناسایی و ارزیابی مولفه‌های اصلی مسئولیت‌ اجتماعی‌ دانشگاه با استفاده از روش فراترکیب

در سال های اخیر، به دلیل افزایش یافتن و پیچیده شدن مسائل جامعه، توجه به مسئولیت اجتماعی دانشگاه افزایش یافته است. در این مقاله با هدف تعریف مسئولیت اجتماعی دانشگاه و شناسایی مولفه های آن به بررسی انتقادی آرای گوناگون دربارۀ دانشگاه مطلوب در دنیای پیچیدۀ امروز پرداخته شد. سپس با استفاده از روش فراترکیب دسته بندی جامع و منسجمی از ابعاد و مولفه های مسئولیت اجتماعی دانشگاه ارائه شد. در حوزۀ مطالعات دانشگاه پژوهی با جست وجو در پایگاه مقالات داخلی و با توجه به واژگان مرتبط، 870منبع اولیه در بازۀ زمانی ده سال اخیر استخراج گردید. سپس با بررسی ارتباط عنوان، چکیده، روش و یافته های مقالات با اهداف این پژوهش، 23 مقاله برای کدگذاری مدنظر قرار گرفت. در ادامه با کدگذاری باز و محوری، شاخص های مسئولیت اجتماعی دانشگاه در 5 بعد و 26 مقولۀ اصلی دسته بندی شد که عبار تاند از: ابعاد راهبردی با مولفه های چشم انداز و راهبرد روشن، رهبر حامی، ائتلاف و تعامل گسترده با ذی نفعان بیرونی، تامین مالی پایدار، ادارۀ مشورتی و آزادی دانشگاهی، ارزیابی، مستندسازی و گزارش دهی مستمر؛ آموزش با مولفه های آموزش اصول شهروندی، توسعۀ توانمندی دانشجو، آموزش فراگیر، محتوای درسی مسئله محور، یادگیریمشارکتی و اخلاق در آموزش؛ پژوهش با مولفه های پژوهش مشارکتی، پژوهش مسئله محور، اخلاق در پژوهش، حمایت از نوآوری و ترویج علم در صنعت و جامعه؛ خدمات با مولفه های حمایت از شرکت های نوپا، مشارکت در اقتصاد منطقه، تقویت سرمایۀ فرهنگی و اجتماعی و فعالیت های خیرخواهانه؛ مدیریت داخلی با مولفه های رویه های کاری منصفانه، کیفیت زندگی کاری دانشگاهیان، توجه به محیط زیست، ساختار و فرهنگ پویا و زیرساخت نوین. این مقاله نشان می دهد دانشگاه مسئولیت پذیر در قبال جامعه، در تمامی کارکردهای خود به صورت متناسب به مسائل اجتماعی توجه می کند و این دغدغه را تنها به رسالت سوم دانشگاه و فعالیت هایخیرخواهانه تقلیل نمی دهد. در انتهای مقاله پیشنهادهایی برای تقویت مولفه های مسئولیت اجتماعی در دانشگاه ایرانی نیز ارائه شده است.

the conceptual framework for identifying and evaluating the main components of university social responsibility using the meta-synthesis method

the growing gap between education, research, and services has resulted in conflict between these functions in recent years. the university has decoupled its social functions from its scientific concerns. university social responsibility is the component that connects all universities. functions. as a result, we should not limit the concept of engagement to the third mission, which may reduce it to a secondary role.the meta synthesis method was used to classify university social responsibility measurements in order to evaluate their social responsibility. an extensive review of the existing literature yielded 870 primary articles. the 23 cases were chosen after careful consideration of their relationship to the research objectives. the university’s indicators of social responsibility were classified into five the indicators of social responsibility were measured in three dimensions using open and axial coding. the classes of the university were classified into 5 dimensions and 26 main categoriesdimensions include (1) governance (clear vision, supportive leadership, interaction with external stakeholders, sustainable financing, democratic and consultative administration, and continuous evaluation and reporting), (2) education (citizenship principles education, capability development, inclusive education, problem oriented curriculum, participatory training, and ethics in education), and (3) research (participatory research, problem oriented research, transferring knowledge to industry and society; and social innovation); (4) services (supporting start ups, participation in the regional economy, cultural and social development; and charitable activities) and (5) internal management (fair working procedures, quality of academic life academics, attention to the environment, dynamic structure and culture, and new infrastructure, were distinguished. this article shows that a responsible university pays attention to social media. issues in all functions and does not reduce the concern for social issues to the third role of the university.