ارائه الگوی کاهش بطالت اجتماعی در راستای ارتقاء بهره‌وری در سازمان‌های دورکار (دولت الکترونیک)

زمینه و هدف: بطالت اجتماعی و بهره وری همواره یکی از دغدغه های مهم در سطح سازمانها و حتی دولتها .است این پژوهش با هدف ارائه الگوی کاهش بطالت اجتماعی در راستای ارتقاء بهره وری در بانک مرکزی ج.ا.ا انجام شد. روش شناسی: این پژوهش با استفاده از روش آمیخته کیفی کمی) به انجام رسید که استخراج 14 شاخص الگوی مورد نظر در بخش کیفی با استفاده از تحلیل محتوا مصاحبه با 20 نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی در حوزه بطالت اجتماعی صورت گرفت. دستیابی به الگو در بخش کمی از روش مدل سازی ساختاری تفسیری (ism) استفاده شد. جامعه آماری در بخش کمی شامل 16 نفر از خبرگان پژوهش بودند یافته ها: دستیابی به الگویی ده سطحی که تاثیرگذارترین شاخصهای این الگو در سطح دهم فرهنگ و ارتباطات سازمانی کارآمد و رهبری تحول آفرین گروه ها و تیم های چالشی و شاخص بهبود پاسخگویی سازمانی تاثیر پذیرترین متغیرهای این الگو بودند.نتایج ارتقاء سطح بهره وری در دولت الکترونیک بدون کاهش بطالت اجتماعی مقدور نبوده و در این راستا دولت می بایست تلاشهای خود را بر بهبود فرهنگ سازمانی و متعاقب آن تقویت ارتباطات سازمانی اقدام کند و بر مدیرانی که به رهبری تحول آفرین اعتقاد دارند، تکیه کند.

providing a model for reducing social loafing in order to improve productivity in remote work organizations (e government)

this research was done with the aim of presenting a model of reducing social unemployment in order to improve productivity in central bank of j.a. this research is considered to be a practical methodology and it was done using a mixed method (qualitative quantitative) that extracted 14 indicators of the desired pattern in the qualitative part by using content analysis and interviews with 20 academic and organizational experts in the field of social unemployment. and the interpretive structural modeling (ism) method was used to obtain the pattern in the quantitative part. the statistical population in the quantitative section included 16 research experts who were familiar with the structural modeling method. the ism matlab software was also used in the data analysis. the qualitative and quantitative data analysis of the research was to achieve a ten level model, the most influential indicators of this model are culture and efficient organizational communication and transformational leadership of challenging groups and teams, and the indicator of improving organizational responsiveness were the most influential variables of this model at the tenth level. variables that include increasing individual productivity, improving employee motivation, increasing group and team cohesion and cooperation, strengthening employees' emotional and organizational dependence, improving organizational conditions and policies, allocating appropriate resources and technology, fostering collective orientation, evaluating and improving individual and group performance. , the reward of participation and group cooperation, the understanding of social emptiness from the organizational and managerial point of view, and the use of value and process engineering are also variables of the relationship.