طراحی مدل ساختاریتفسیری کاهش آوای ‌سازمانی نیروی انتظامی براساس رویکرد فراترکیب

زمینه و هدف: ابراز نظر و ایده جزء جدانشدنی و ضروری تصمیم‌هایی است که افراد در محیط‌های کاری می‌گیرند، اما نکته‌ی قابل تامل این است که تاچه اندازه می‌توان از این توانمندی‌ها به بهترین شکل ممکن استفاده نمود. درواقع یکی از معضلات بسیاری از سازمان‌های امروزی، کاهش مشارکت افراد در تصمیم‌گیری‌های سازمانی بدلیل بی‌توجهی به آوای‌سازمانی می‌باشد. هدف این پژوهش، طراحی مدل ساختاریتفسیری (ism ) کاهش آوای‌سازمانی نیروی انتظامی براساس رویکرد فراترکیب در مورد کارکنان نیروی انتظامی استان گلستان می‌باشد.روش‌شناسی: در این پژوهش در بخش کیفی تعداد 15 متخصص منابع‌انسانی از دانشگاه‌های نظامی و دانشگاه‌های غیرنظامی مشارکت داشتند و در بخش کمی تعداد 104 نفر از کارکنان نیروی انتظامی استان‌گلستان از طریق نمونه‌گیری تصادفی‌ساده انتخاب شدند و براساس پرسشنامه ماتریسی برای تحلیل ساختاریتفسیری مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج در بخش کیفی نشان داد، سه مولفه اصلی عوامل فردی، عوامل سازمانی و عوامل مدیریتی به عنوان سه عامل اصلی کاهش آوای‌کارکنان در قالب 16 مولفه فرعی شناسایی و براساس تحلیل دلفی بررسی شدند که در نهایت 10 مولفه فرعی تایید شد. در بخش کمی مشخص شد، دو مولفه فرعی استراتژی‌های سازمانی و بی‌عدالتی در ساختارهای سازمانی به عنوان اثرگذارترین مولفه‌های فرعی علل سازمانی کاهنده آوای‌سازمانی تعیین شدند و کم اثرترین عامل مربوط به عدم اعتماد به نفس به عنوان عامل فردی کاهش آوای‌سازمانی مشخص گردید.نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد بی توجهی به استراتژی‌های سازمانی در ابعاد مختلف همچون منابع انسانی و وجود بی عدالتی در سازمان باعث کاهش آوای سازمانی کارکنان می‌شود.