ارائه مدل نشانگرهای بدبینی سازمانی در صنعت بانک‌داری

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل نشانگرهای بدبینی سازمانی در صنعت بانک‌داری انجام شده که سعی در کمک به درک بهتر بدبینی سازمانی به‌منظور کنترل و مدیریت آن دارد. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر روش انجام از نوع آمیخته و از حیث هدف کاربردی است. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش‌های انجام‌شده در زمینه بدبینی سازمانی و جامعه آماری بخش کمی کارکنان بانک قوامین استان لرستان هستند که 202 نفر از آنها به روش تصادفی در دسترس انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. پایایی نتایج با استفاده از روش هولستی0.947 برآورد شد. یافته‌ها: در پایان کدها و مضامین به‌دست آمده از تحلیل تم با نظر 15 نفر از خبرگان بانکی و اساتید دانشگاه مورد اصلاح و بازنگری قرار گرفت. بر اساس نظر خبرگان تعدادی از کدها و مضامین حذف و برخی نیز درهم ادغام شدند که نهایتاً تعداد84 کد، 17 مضمون پایه، 2 مضمون سازمان‌دهنده و 1 مضمون فراگیر مورد تایید قرار گرفت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهند که بدبینی سازمانی یک پدیده بسیار مخرب با تبعات بسیار منفی است؛ بنابراین مدل حاضر به‌عنوان یک منبع مناسب برای شناخت بدبینی سازمانی و درک پیامدهای آن در صنعت بانک‌داری است. بر طبق یافته‌های پژوهش نشانگرهای بدبینی سازمانی عبارتند از: نشانگرهای آشکار و نشانگرهای پنهان که بر اساس خروجی‌های حاصل از آزمون فریدمن میزان اهمیت نشانگرهای پنهان بدبینی سازمانی از نشانگرهای آشکار بیش‌تر هستند و بیش‌تر باید مورد توجه قرار بگیرند.