طراحی مدل ارتقای سرمایه فکری در نظام دولتی ایران

زمینه و هدف: هدف این پژوهش، طراحی مدل ارتقای سرمایه فکری در سازمان‌های دولتی است. در این پژوهش، پژوهش‌گر به‌دنبال ارائه مدل نوین در ارتقاء سرمایه فکری در بخش صنعت نفت و شناسایی ابعاد خاص سرمایه فکری بوده و تلاش دارد تا مدلی بومی‌سازی شده و متناسب با نظام دولتی در حوزه سرمایه فکری ارائه کند. روش‌شناسی: مطالعه حاضر به لحاظ فلسفه پژوهش در دسته پژوهش‌های مبتنی بر الگوی تفسیری وبه‌لحاظ جهت‌گیری مطالعه‌ای کاربردی-توسعه‌ای محسوب می‌شود. هم‌چنین به لحاظ راهبرد گردآوری داده‌ها، مطالعه‌ای میدانی است. داده‌های مورد نیاز با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته گردآوری شد. جامعه پژوهش، 6 نفر از متخصصان و مدیران خبره صنعت نفت کشور بوده که برای گزینش آن‌ها از روش نمونه‌گیری گلوله برفی استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از رویکرد تحلیل تِم نرم‌افزار maxqda انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها دربردارنده مدل ارتقاء سرمایه فکری در صنعت نفت است و شامل مولفه‌ها، شاخص‌ها و ابعاد سرمایه فکری ست. مبتنی بر نتایج حاصل از استخراج تم‌ها یا مضامین اصلی، سازمان‌دهنده و فراگیر، سرمایه فکری در این صنعت دربردارنده 8 بعد است که در این میان دو بعد سرمایه فناوری و سرمایه رقابت‌پذیری به‌عنوان ابعاد خاص و بومی شناسایی شدند. نتیجه‌گیری: مبتنی بر نتایج، به‌منظور توسعه و ارتقاء سرمایه فکری در نظام دولتی ایران و به‌طور خاص صنعت نفت کشور می‌بایست به‌دنبال توسعه این ابعاد و شاخص‌ها و مولفه‌های مرتبط با آن‌ها بود.