رابطه بین سخت‌رویی و خودکارآمدی با نقش میانجی‌گری تاب‌آوری در کارکنان ناجا

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین مدل رابطه بین سخت‌رویی و خودکارآمدی با نقش میانجی‌گری تاب‌آوری در کارکنان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بوده است. روش‌شناسی: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع هم‌بستگی بود. جامعه مورد مطالعه، کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری بوده است که برای تعیین حجم نمونه بر اساس جدول گرجسی مورگان تعداد 113 نفر به‌صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش شامل سه پرسش‌نامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1982)، سخت‌رویی کوباسا و همکاران (1979)، تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003)، بوده است که روایی و پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. یافته‌ها: تحلیل رگرسیون و بررسی ضرایب هم‌بستگی نشان داد که سخت‌رویی با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری دارد. متغیر سخت‌رویی با تاب‌آوری رابطه مثبت و معنی‌دار دارد. بین تاب‌آوری و خودکارآمدی کارکنان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری: سخت‌رویی کارکنان نیروی انتظامی می‌تواند با خودکارآمدی آنها رابطه داشته باشد و ابعاد تاب‌آوری نیز می‌تواند در این رابطه نقش واسطه‌ای ایفا کند. متغیر تاب‌آوری در ارتباط بین متغیر برون‌زای سخت‌رویی با متغیر درون‌زای کارآمدی نقش واسطه‌گری دارد و تاب‌آوری به‌طور غیر مستقیم بر خودکارآمدی تاثیرگذار است.