تاثیر کارشیفتگی (اعتیاد به کار) بر اخلاق حرفه‌ای

زمینه و هدف: فشارها و خواسته‌های نامحدود سازمانی، افراد را مجبور می‌کند که مدام در حال کار کردن باشند؛ در نتیجه، احتمال شکل‌گیری «کارشیفتگی» در آن‌ها افزایش می‌یابد. پدیده کارشیفتگی به ویژه در مشاغلی همچون نظامی که به دقت و تعهد زیادی نیاز دارد، به چشم می‌خورد. در این پژوهش، برآنیم تا تاثیر کارشیفتگی را بر اخلاق حرفه‌ای کارکنان نیروی انتظامی قزوین بررسی کنیم.روش‌شناسی: این پژوهش، کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کارکنان فرماندهی انتظامی استان قزوین است؛ همچنین تعداد نمونه آماری، 151 نفر؛ روش نمونه‌گیری، تصادفی ساده و ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه بوده است. جهت تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری و نرم‌افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد.یافته‌ها: بر اساس نتایج پژوهش، فرضیه اصلی؛ یعنی «کارشیفتگی، بر اخلاق حرفه‌ای کارکنان تاثیر مستقیم و معنادار دارد»، تایید شد. از میان فرضیه‌های فرعی، دو فرضیه که بیان می‌کردند «لذت بردن از کار و عجین شدن با کار دارای تاثیر مستقیم و معنادار بر اخلاق حرفه‌ای هستند»، تایید و نیز «تاثیر مستقیم و معنادار تمایل درونی بر اخلاق حرفه‌ای» رد شد.نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیر مثبت و معنادار کارشیفتگی بر اخلاق حرفه‌ای، مدیران و فرماندهان باید جهت تقویت شکل مثبت کارشیفتگی و همچنین جلوگیری از بروز شکل افراطی و منفی کارشیفتگی، برنامه‌ریزی‌های لازم مانند برگزاری دوره‌های آموزشی را در دستور کار خود قرار دهند.