تاثیر ساختار رقابت محصول بر رابطه بین مسئولیت اجتماعی و احتمال ورشکستگی شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهران

زمینه و هدف: هدف مقاله حاضر تبیین رابطه میان مسئولیت اجتماعی و احتمال ورشکستگی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران و نقش ساختار رقابت محصول بر این رابطه است. روش‌شناسی: در این مطالعه با استفاده از اطلاعات زمانی شرکت‌های فعال در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1388-1395 با استفاده از روش داده‌های پنلی و رویکرد مدل‌های لاجیت رتبه‌ای، به بررسی اثرگذاری مسئولیت اجتماعی و ساختار رقابت محصول بر احتمال ورشکستگی شرکت‌ها پرداخته‌ شده است. یافته‌ها: یافته‌ها بیان‌گر آن است که ضریب شاخص مسئولیت اجتماعی در هر سه مدل برآوردشده مثبت و معنی‌دار است. احتمال‌های محاسبه‌شده بر اساس اثرات نهایی بیان‌گر این است که شرکت‌هایی که دارای شاخص مسئولیت اجتماعی بالاتری هستند، به‌ترتیب با احتمال‌های 0.63، 0.42 و 0.45 درصد سالم بوده و احتمال ورشکستگی کم‌تری دارند. متغیر مسئولیت اجتماعی شرکت با لحاظ کردن متغیر تعدیل‌گر ساختار رقابت محصول در مدل برآوردشده دارای اثرات نهایی 0.56 و 0.48 در مدل‌های اول و سوم بوده و بیان‌گر این است که در شرایط رقابت در بازار محصول نیز، افزایش در شاخص مسئولیت اجتماعی شرکت به‌ترتیب با احتمال‌های 0.56و 0.48 شرکت سالم بوده است. نتایج: نتایج بیان‌گر آن است که توجه به مسئولیت‌های اجتماعی توسط شرکت‌ها می‌تواند موجب بهبود عملکرد و کاهش احتمال ورشکستگی شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهران شود.