بررسی عوامل موثر در توانمندسازی کارکنان یگان ویژه ناجا

زمینه و هدف: توانمندسازی منابع انسانی رویکردی نوین در انگیزش درونی شغل است و سبب به‌وجود آوردن فرصت‌ها برای شکوفایی استعدادها، توانایی‌ها و شایستگی‌های افرادی می‌شود و عوامل بسیاری در آن موثر هستند. هدف پژوهش حاضر، بررسی این عوامل با تاکید بر مولفه‌های خوداثر بخشی یا شایستگی، تعاملات اجتماعی، احساس معنی‌دار بودن، اعتماد سازمانی و روابط سازمانی است. روش‌شناسی: این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایش و با استفاده از روش نمونه‌گیری مطبق و نمونه 200 نفر از جامعه آماری کارکنان یگان ویژه تهران انجام گرفته است. روش گردآوری اطلاعات، میدانی و ابزار آن پرسش‌نامه محقق‌ساخته است. برای سنجش روایی پرسش‌نامه، از روش منطقی و برای سنجش پایایی آن از روش آلفای کرونباخ استفاده شد، آلفای کل برابر با0.85 بوده است. یافته‌ها: ضریب هم‌بستگی پیرسون با اطمینان 0.99 نشان داد که بین متغیرهای پژوهش و توانمندسازی کارکنان یگان ویژه رابطه معنی‌داری در سطح (0.01) وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها بیانگر آن است که مولفه‌های مورد بررسی در توانمندسازی کارکنان موثر هستند و بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون خوداثربخشی در اولویت اول و روابط سازمانی، تعاملات سازمانی و احساس معنی‌داری در مراتب بعدی قرار دارند.