مطالعۀ تطبیقی ویژگی‌های پلیس شایسته از منظر نیروی پلیس و شهروندان

زمینه و هدف: بهره‌مندی از نیروی انسانی شایسته یکی از مهم‌ترین عوامل کلیدی موفقیت در دست‌یابی به اهداف سازمانی است؛ این امر برای نیروی انتظامی به دلیل کارکرد خاصی که در جامعه بر عهده دارد از اهمیت خاصی برخوردار است. با توجه به این‌که توسعۀ شایستگی‌های مورد نیاز برای انجام مطلوب وظایف مورد نظر مستلزم شناخت وضع موجود شایستگی کارکنان است، بنابراین پیمایش شرایط موجود سازمان از منظر مخاطبان و کارکنان سازمان می‌تواند تصویر مطلوب‌تری از واقعیت را برای سیاست‌گذاران ترسیم کند؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر شناسایی، مقایسه تطبیقی و رتبه‌بندی ویژگی‌های پلیس شایسته از منظر شهروندان و هم‌چنین از منظر پلیس است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از حیث هدف در دسته پژوهش‌های کاربردی قرار دارد و از حیث نحوه گردآوری داده‌ها، پژوهشی توصیفی پیمایشی است. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش، شامل بررسی‌های اسنادی و استفاده از پرسش‌نامه است که بین شهروندان و کارکنان نیروی انتظامی شهر تهران توزیع شده است که 50 ویژگی پلیس خوب را ارزیابی می‌کند. یافته‌ها: نتایج حاصل از توزیع پرسش‌نامه در بین 230 نفر از شهروندان نشان می‌دهد که ویژگی‌هایی از قبیل حفظ کرامت مردم، توانایی درک سختی‌ها و رنج انسان‌ها، وفاداری به قانون، علاقه به توسعه مهارت‌های حرفه‌ای و رعایت ادب و احترام در رویارویی با مردم بیشترین اهمیت را داشته، در حالی‌که نتایج تحلیل 147 پرسش‌نامه رتبه‌بندی ویژگی‌های پلیس خوب از منظر نیروی پلیس نشان می‌دهد که عواملی هم‌چون تعهد به شغل و سازمان، پاسخ‌گو بودن نسبت به مسئولیت‌ها، تسلط حرفه‌ای بر نحوۀ انجام وظایف، توانایی درک موضوعات پیچیده و حفظ کرامت و عزت مردم از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. نتیجه‌گیری: اولویت‌بندی ابعاد چهارگانه شایستگی‌های پلیس خوب بیانگر تفاوت معنادار بین نظرات شهروندان و اعضای نیروی پلیس است؛ به‌گونه‌ای که از منظر شهروندان به‌ترتیب ویژگی‌های مربوط به جامعه، سازمان، شخصیتی و شغلی و از منظر کارکنان، به‌ترتیب ویژگی‌های مربوط به سازمان، شغلی، جامعه و شخصیتی بیشترین اهمیت را داشته‌اند.