تاثیر هوش عاطفی ستادهای شخصی فرماندهان پلیس بر موفقیت آن‎ها در ایفای نقش‌های بین‌فردی

زمینه و هدف: اداره سازمان‎های بزرگ، به دلیل تاثیر قابل‌توجهی که بر زندگی روزمره می‌گذارند؛ برای مدیران یک دغدغه جدی است. ستادهای شخصی، عمومی و تخصصی وظیفه دارند؛ با یاری مدیر عالی از دغدغه‎های او بکاهند. در سازمان پلیس نیز با وجود پیچیدگی‎های خاص آن، ستادهای شخصی فرماندهان، غالباً به عنوان واسطه ارتباطی بین فرماندهان با مجموعه همکاران، سازمان‎ها و مردم چنین نقشی ایفا می‌کنند. به دلیل ماهیت ارتباطی بسیاری از نقش‎های این افراد، این پژوهش قصد دارد؛ تاثیر هوش هیجانی را بر موفقیت آن‎ها در ایفای این نقش‎ها بررسی کند. روش‎شناسی: جامعه آماری این پژوهشِ کاربردی را، فرماندهان عالی پلیس مستقر در ستاد تهران تشکیل داده‌اند و داده‎های جمع‌آوری‌شده از یک نمونه 272 نفری مبنای تحلیل قرار گرفته است. داده‎ها با دو پرسشنامه روا و پایا (آلفای 0.95 و 0.96) جمع‌آوری و با کمک آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شده‌اند. یافته‌ها: پژوهش نشان داد که هوش هیجانی بر موفقیت ستادهای شخصی فرماندهان در ایفای نقش‎های بین‌فردی، تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین هوش هیجانی، بیشترین تاثیر را بر موفقیت در ایفای نقش رهبری دارا است. نقش‎های نمایشی و رابط از این لحاظ در مراتب بعدی قرار دارند. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که ارتقای هوش هیجانی ستادهای شخصی فرماندهان، می‌تواند کیفیت ایفای نقش‎های بین فردی آنان را به طور قابل‌توجهی بهبود بخشد.