ارتقای چابکی سازمانی، از طریق تعهد و یادگیری سازمانی در نیروی انتظامی استان مازندران

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به دنبال افزایش چابکی سازمانی از طریق تعهد و یادگیری سازمانی در نیروی انتظامی استان مازندران است. روش‌شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی است که به روش میدانی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان نیروی انتظامی استان مازندران بوده که به روش تصادفی طبقه‌ای تعداد 390 نفر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه‌های محقق ساخته، شامل 90 سوال است. برای مطالعه پایایی پژوهش، از روش آلفای کرونباخ و برای روایی نیز از روایی صوری و محتوا استفاده شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها؛ از روش‌های آماری توصیفی، آزمون t، فن تحلیل عاملی و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­ها: یافته­ها نشان می‌دهد که میزان ضریب مسیر بین یادگیری سازمانی و تعهد سازمانی برابر با 0.60، میزان ضریب مسیر بین یادگیری سازمانی و چابکی سازمانی برابر با 0.82 و میزان ضریب مسیر بین تعهد سازمانی و چابکی سازمانی 0.59 است که نشان از تاثیر بالای متغیر تاثیرگذار بر متغیرهای وابسته مربوطه است. نتایج: نیروی انتظامی برای تحقق چابکی سازمانی در بین کارکنان، باید تعهد و یادگیری سازمانی را در حوزه‌های درون‌سازمانی و تعاملات بیرونی نهادینه کند.