طراحی الگوی مدیریت بحران با رویکرد مدیریت دیسترس اخلاقی با روش آمیخته

در دنیای پیچیده و پویای امروز، سازمان‌ها به‌طور فزاینده‌ای با بحران‌های مختلفی مواجه می‌شوند که ازجمله آن‌ها می‌توان به بحران‌های طبیعی، اقتصادی، اجتماعی و اخلاقی اشاره کرد. این بحران‌ها نه‌تنها به عملکرد و بقای سازمان‌ها تهدید وارد می‌کنند، بلکه بر سلامت روان و رفاه کارکنان نیز تاثیرگذار هستند. یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که سازمان‌ها پس از وقوع بحران با آن مواجه می‌شوند، مدیریت دیسترس اخلاقی در میان کارکنان است. لذا هدف پژوهش طراحی الگوی مدیریت بحران با رویکرد مدیریت دیسترس اخلاقی با روش آمیخته می‌باشد. از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت اکتشافی است که با رویکرد آمیخته (کیفی- کمی) ‌مورد تحلیل قرار گرفت. جهت شناسایی مولفه‌های الگو، از روش کیفی و مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته استفاده شد. مشارکت‌کنندگان بخش کیفی، 15 نفر از خبرگان که ستادان هیئت‌علمی رشته مدیریت دولتی و مدیران ارشد علوم پزشکی ایران که به روش هدفمند انتخاب شدند. تحلیل بخش کیفی از روش تحلیل داده‌بنیاد و با نرم‌افزار مکس‌کیودا استفاده شد. در بخش کمی جهت برازش الگوی طراحی شده، از رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری به وسیله نرم‌افزار pls‌ استفاده شد. جامعه آماری کمی شامل 245 نفر از مدیران و کارشناسان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بود که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه مبتنی بر یافته‌های کیفی بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. بخش کیفی نشان داد 7 مقوله اصلی شامل: استرس شغلی، دیسترس اخلاقی، مدیریت بحران، وضعیت بیماری کرونا، استراتژی سازمان، اخلاق حرفه‌ای، فرسودگی شغلی و 15 مقوله فرعی شناسایی شد. بخش کمی نیز مشخص شد بین مدیریت بحران با رویکرد مدیریت دیسترس اخلاقی و عوامل رابطه ‌معنی‌داری وجود دارد و الگوی طراحی شده از تناسب قابل‌قبولی برخوردار است. مدیریت بحران با رویکرد مدیریت دیسترس اخلاقی، می‌تواند به بهبود عملکرد سازمان‌ها، افزایش رضایت‌مندی کارکنان و درنهایت، افزایش تاب‌آوری جامعه کمک می‌کند.

designing a model of crisis management with the approach of moral distress management with a mixed method

in today’s complex and dynamic world, organizations increasingly face a variety of crises, including natural, economic, social, and moral. these crises threaten the performance and survival of organizations and affect the mental health and well-being of employees. one of the key challenges organizations face after a crisis is managing moral distress among employees. therefore, this study aimed to design a model of crisis management with the approach of moral distress management with a mixed method. this research is an applied study in terms of purpose and exploratory in terms of nature. the collected data were analyzed by using a mixed (qualitative-quantitative) approach. to identify the components of the model, qualitative method and semi-structured interviews were used. in the qualitative part, 15 experts, including top academic professors of public administration and senior managers of iranian medical sciences, selected through a targeted sampling method, participated in the study. the foundation’s data analysis method and maxquda software were used to analyze the qualitative data. in the quantitative part, the structural equation modeling approach was used through pls software to fit the designed model. the quantitative statistical population consisted of 245 managers, experts, and employees of the university of medical sciences who were selected by stratified random method. the data collection tool was a questionnaire developed based on the qualitative findings, whose validity and reliability were confirmed. the qualitative section showed that seven main categories, including job stress, moral distress, crisis management, coronavirus situation, organization strategy, professional ethics, and job burnout, as well as 15 sub-categories, were identified. the quantitative part showed a meaningful relationship between crisis management and the moral distress management approach and factors, and the designed model has an acceptable fit. crisis management with the moral distress management approach can help improve the performance of organizations, increase employee satisfaction, and ultimately, increase the resilience of society