طراحی الگوی توسعه منابع انسانی در جهت ارتقا اثربخشی سازمان های دولتی ( مطالعه موردی: استانداری کرمان )

امروزه توجه به توسعه منابع انسانی، از اولویت‌های ضروری هر سازمان به شمار می‌رود. در نظر گرفتن این ضرورت در ارتقای میزان اثربخشی سازمان‌ها حائز اهمیت است. از این رو ضروری است که ضمن مطالعه استراتژی‌های توسعه منابع انسانی، به ارائه الگویی مناسب که ضامن ارتقای اثربخشی سازمانی است پرداخته شود. این پژوهش با هدف طراحی مدل بومی برای سازمان‌های دولتی، تحول منابع انسانی را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و به طراحی الگوی مناسب توسعه منابع انسانی در جهت ارتقا اثربخشی سازمان های دولتی می‌پردازد. در این پژوهش از روش تحقیق آمیخته کمی و کیفی به منظور تبیین مدل استفاده گردید. در بخش کیفی پژوهش، به منظور استخراج عوامل از تکنیک دلفی فازی با استفاده از روش نمونه‌گیری غیراحتمالی هدفمند توسط خبرگان استفاده شد. همچنین در بخش کمی، تعداد 247 نفر شامل( مدیران، معاونین، روسای استانداری، فرمانداری‌ها و بخشداری‌ها و همچنین کارشناسان برنامه‌ریزی نوسازی و تحول اداری) به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده گردید. به منظور بررسی روایی سازه (روایی همگرا، تشخیصی و منطقی) و جهت سنجش پایایی ابزار تحقیق و برآورد مدل اندازه‌گیری پژوهش، از تحلیل عامل تاییدی استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل نهایی تحقیق مشتمل بر سه بُعد اصلی: فردی (توسعه شایستگی، دانش و تسهیم اطلاعات، تعهد، اعتماد متقابل)، سازمانی( آموزش کارکنان، عدالت سازمانی، نظام جبران خدمات، شایسته سالاری، مدیریت استعداد) و محیطی (اقتصادی، سیاسی، فرهنگی-اجتماعی) می‌باشد.

Designing a Human Resource Development Model to Enhance the Effectiveness of Government Agencies (Case Study: Kerman Governorate)

Today, Paying attention to Human Resource Development (HRD) is one of the essential priorities of any organization. Considering this necessity is important in improving the effectiveness of organizations. Therefore, while studying human resource development strategies, it is necessary to provide an appropriate model that guarantees the promotion of organizational effectiveness. This research aims to design a local model for public organizations, evaluates the evolution of human resources, and designs an appropriate model of human resource development to enhance the effectiveness of public organizations. In this study, a mixedmethod approach (quantitativequalitative research) was used to explain the model. In the qualitative part of the research, the fuzzy Delphi technique was used to extract factors from the experts who were selected through the targeted nonprobability sampling method. In the quantitative section, 247 participants (managers, deputies, governorates, governors, and provincial governors, as well as experts in planning modernization and administrative transformation) were selected through purposeful sampling. Questionnaires were used to collect data. To measure the construct validity (convergent, diagnostic, and logical validity), the reliability of the research instrument, and evaluate the research measurement model, the confirmatory factor analysis was used through AMOS24 software. The results showed that the final model of the research consisted of three main dimensions: individual (competency development, knowledge and information sharing, commitment, and mutual trust), organizational (staff training, organizational justice, service compensation system, meritocracy, and talent management), and environmental (economic, political, and culturalsocial).