طراحی الگوی نقش‌های وزرا با روش فراترکیب

نقش، رفتاری است که با توجه به موقعیت و پایگاه اجتماعی، از افراد انتظار می‌رود. اهمیت نقش‌های وزرا بر کسی پوشیده نیست. وزرا-در قله سیاست و مدیریت مدیران-سازمان‌های بزرگی به نام وزارتخانه‌ها هستند که کوچک‌ترین تصمیمات آن‌ها می‌تواند آثار بزرگی داشته باشد؛ لذا فقدان الگوی نقش‌ها برای آن‌ها، نه‌تنها آن‌ها را از عملکرد بهینه، دور و آن‌ها را با ابهامات و کشمکش‌های زیادی مواجه می‌کند بلکه پیشرفت سازمان‌ها را نیز کُند می‌کند؛ بنابراین، نظر به خلا نظری موجود، این پژوهش بر طراحی الگوی نقش‌های وزرا تمرکز کرد. سپس، ازآنجاکه بررسی و جمع‌بندی یافته‌های مطالعات گذشته، گام مهمی در ترسیم تصویر جامعی از آن‌ها است فراترکیب آن‌ها را مدنظر قرار داد؛ پس در گام اول، با جست‌وجوی فراگیر منابع، 131 منبع به دست آمد که در پالایشی سه‌مرحله‌ای به 50 منبع مرتبط، کاسته شد؛ که پس از پالایش، تحلیل و جمع‌بندی شناسه‌های آن‌ها به 27 مفهوم و 7 مقوله بدین شرح منتج شد: نقش روابط عمومی، نقش خط ‌مشی‌ای، نقش سیاسی، نقش اجرایی، نقش پارلمانی، نقش حزبی و نمایندگی مجلس و نقش بین‌المللی. سپس یافته‌ها با روش دلفی اعتبارسنجی شد که درنهایت نقش حزبی و نمایندگی مجلس و دو مفهوم ذیل آن حذف شدند. این اعتبارسنجی نشان می‌دهد که نقش یادشده و مفاهیم آن، در ایران معتبر نیست.

Designing a Role Model for Ministers with Metasynthesis

Role is a behavior that is expected from people according to their position. Importance of ministers’ roles isn’t concealed to anyone. Ministers at the top of politics and management are managers of large organizations called ministries whose smallest decisions can have great effects; Therefore, lack of their role model, not only prevents them from optimal performance and puts them in a lot of ambiguities and conflicts, but also slows the progress of organizations; Therefore, this study addressed ministers and concentrated on designing a role model for them. Then, since review and concluding past studies findings is an important step in drawing up a comprehensive picture of them, the study concentrated on its metasynthesis; So, in first step, gained 131 references about the subject, through a deep search in literature, which in a threestage refinement reduced to 50 related references; which after refining, analyzing and summarizing their themes, resulted in 27 concepts and 7 categories as follows: public relations role, policy role, political role, executive role, parliamentary role, party and constituency representational role and international role. The findings were then validated by Delphi method; which finally party and constituency representational role and its concepts were deleted. The validation shows the last role and its concepts are not applicatory in Iran.