آینده پژوهی وقوع نظام اداری همگرا در ایران

جریان نوپدید فناوری ‌های همگرا (انبیک یا شزان) که از ترکیب چهار فناوری پیشرفته (شامل ریز فناوری، زیست فناوری، فناوری اطلاعات و علوم شناختی) حاصل آمده است، تمامی برساخته های اجتماعی بشر ازجمله سازمان و نظام اداری را تحت‌تاثیری شدید و انقلابی قرار خواهد داد. این مقاله می کوشد تا نحوه حضور جریان همگرایی فناورانه شزان در نظام اداری ایران را آینده نگاری کند و سناریوهای محتمل از وقوع نظام اداری همگرا در این کشور را تشریح نماید. تحقیق کیفی و توصیفی حاضر با تکنیک پویش محیطی، عوامل موثر بر همگرایی فناورانه را شناسایی و با تکنیک تحلیل شبکه اجتماعی و نرم افزار ucinet آن ها را اولویت بندی می ‌کند. سپس با انتخاب دو عامل اولویت دار و استفاده از تکنیک سناریونویسی، آینده ‌های فراروی نظام اداری کشور ترسیم می‌ شود. یافته ‌های این پژوهش نشان می‌‌دهد که از میان عوامل هفت گانه موثر بر همگرایی فناورانه در ایران، «ظرفیت ‌های فناورانه» و «محیط سیاسی» با بالاترین مقدار شاخص‌ های مرکزیت بینابینی و مرکزیت درجه ای به‌عنوان عوامل اولویت دار شناخته  می ‌شوند و از تعامل عدم قطعیت های مربوط به این دو عامل، چهار سناریو (شامل پیشتاز/ دنباله رو/ منزوی/ خاموش) برای وقوع نظام اداری همگرا قابل پیش ‌بینی است. این مطالعه نشان می ‌دهد که نظام اداری جمهوری اسلامی ایران، ناگزیر تحت‌تاثیر جریان همگرایی فناورانه قرار خواهد گرفت، اما چگونگی این تاثیرپذیری به‌شدت وابسته به دو عامل اصلی شامل شرایط سیاسی جامعه و توانمندی‌ های فناورانه است.

A Futures Study on Convergent Administrative System in Iran

The emerging wave of convergent technologies (NBIC) that is derived from combining four advanced technologies (Nanotechnology, Biotechnology, Information technology & Cognitive sciences), would have a rich and revolutionary impact on all human constructs such as organization and administrative system. The present study seeks to foresight the presence of technological convergence in Iranian administrative system by identifying and prioritizing the factors affecting this flow. This qualitative & descriptive study uses “Environmental Scanning” technique to identify the factors affecting technological convergence in administrative system and then these factors are prioritized, by “Social Network Analysis” technique and UCINET software. Then, by selecting two main factors and using the scenariobuilding technique, the future scenarios of Iranian administrative system is drawn. Findings show that the conceptual network of factors influencing the convergent administrative system in Iran consists of seven main elements. Among these, the two factors of technological capacities and political environment were selected with the highest value of degree centrality and betweenness centrality indicators as priority factors. Finally four scenarios for the future of technological convergence in Iranian administrative system were designed (including pivot / follower / isolating / silent), by analyzing the interaction of uncertainties related to these two factors. The study shows that Iranian administrative system will be affected by NBIC, But the quality of this affection is depended on political conditions and technological capacities.