ارائه الگوی روابط عمومی متروی شهر تهران با تاکید بر رسانه‌های اجتماعی

رسانه اجتماعی جزء لاینفک سازمان‌ها محسوب شده و یکی از مهم‌ترین ابعاد در راستای کمک به فعالیت‌های روابط عمومی بوده و منجر به توسعه فعالیت‌های سازمانی می‌گردد. اما نحوه استفاده صحیح از این رسانه‌ها حائز اهمیت بوده، در این راستا پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی روابط عمومی متروی شهر تهران با تاکید بر رسانه‌های اجتماعی صورت گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی پیمایشی است، همچنین با رویکرد پژوهش آمیخته متوالی صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق را خبرگان دانشگاهی صاحب‌نظر در حوزه‌ روابط عمومی و رسانه و متخصصان فعال در شرکت متروی تهران تشکیل می‌دهند. در این پژوهش از روش نمونه‌گیری قضاوتی استفاده‌ شده و ابزار جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه و پرسشنامه است. ابتدا در بخش کیفی جهت شناسایی مولفه‌های مدل، مصاحبه‌هایی تا رسیدن به اشباع نظری صورت گرفت و به وسیله نرم‌افزار مکس کیو دی. ای کدگذاری و تجزیه ‌و تحلیل شد، سپس اهمیت و میزان تاثیر مولفه‌های استخراج شده از بخش کیفی، از طریق روش دیتمیل فازی، تعیین شدند. نتایج نشان داد که برای رسانه اجتماعی مولفه‌های اصلی ارتباطات رسانه‌ای و سهولت کاربری رسانه اجتماعی به‌عنوان عوامل اثرگذار الگوی مربوطه و اطلاع‌رسانی رسانه‌های اجتماعی به‌عنوان عامل اثرپذیر شناسایی شده‌اند و برای روابط عمومی متروی شهر تهران مولفه توسعه ارتباطات در روابط عمومی به‌عنوان عامل اثرپذیر و توسعه روابط عمومی به‌عنوان عامل اثرگذار شناسایی گردید و هریک از این مولفه‌ها دارای شاخص‌های اثرگذار و اثرپذیری است که در نتیجه‌گیری ارائه شده است.

Presenting the Model of Public Relations of Tehran Subway with Emphasis on Social Media

Social media is an integral part of organizations and one of the most important dimensions to help public relations activities and leads to the development of organizational activities, but the way of using these media properly is very important. In this regard, the present study was conducted with the aim of presenting the public relations model of the Tehran subway with emphasis on social media. This research is applied in terms of purpose and descriptive survey in terms of method and was done with a sequential mixedmethod approach. The statistical population of the study consists of academic experts in the field of public relations and media and professionals working in Tehran Metro Company. In this study, a judgmental sampling method was used and the data collection tools were interviews and questionnaires. First, in the qualitative section, to identify the components of the model, interviews were conducted until the theoretical saturation was reached, and the collected data were coded and analyzed through Max QDA software. Then, the importance and effect of the components extracted from the qualitative part were determined through the Fuzzy Datmil method. The results showed that for social media, the main components of media communication and ease of use of social media have been identified as influential factors of the relevant model, and social media information as an impressionable factor. Also for Tehran metro public relations, the component of communication development in public relations was identified as an impressionable factor and public relations development was identified as an effective factor. Each of these components has effective and impressionable indicators that are presented in the conclusion.