بررسی عوامل موثر بر مدیریت واکنشی: پیش آیندها و پس آیندهای واکنشمورد مطالعه: سازمان های دولتی استان ایلام

عدم آینده نگری برخی از مدیران سازمانهای دولتی و خصوصی و غافلگیری آنها در برابر رویدادهای مختلف نظیر حوادث طبیعی، بیانگر سبک مدیریتی خاصی است ‏که به آن مدیریت واکنشی گفته می شود. استفاده ازچنین سبکی، به دلیل کاهش اعتماد ذینفعان و کاهش سرمایه اجتماعی ، باعث تخریب چهره سازمان و برند آن ‏می‌گردد.‏لذا هدف این پژوهش‎ ‎دستیا‌‌بی‎ ‎به‎ ‎نظریه‌ای‎ ‎در‎ ‎خصوص شناسایی علت های مدیریت واکنشی درسازمان‌ها ، تعیین نتایج وارائه راهکارها، وهمچنین‎ ‎درک‎ ‎این‎ ‎پدیده‎ ‎در‎ ‎سازمان‎ ‎ها و تغییر در رفتارها انجام‎ ‎شده‎ ‎است‎.‎‏ ‏رهیافت‎ ‎پژوهش‎ ‎به‎ ‎صورت‎ ‎کیفی‎ ‎و استراتژی‎ ‎پژوهش‎ ‎مبتنی‌بر‎ ‎نظریه‌پردازی‎ ‎داده بنیاد‎ ‎است‎ .‎جهت‎ ‎گردآوری‎ ‎اطلاعات‎ ‎پژوهش‎ ‎حاضر‎ ‎از‎ ‎مصاحبه‎ ‎نیمه‌ساختار‎ ‎یافته و‎ ‎به‎ ‎منظور‎ ‎تجزیه‎ ‎وتحلیل‎ ‎داده‎ ‎ها‎ ‎ازآزمون‎ ‎های‎ ‎آماری‎ ‎دو‎ ‎جمله‎ ‎ای‎ ‎و‎ ‎فریدمن‎ ‎استفاده‎ ‎شد.‏‎ ‎نمونه‌گیری‎ ‎به روش نظری‎ ‎و‎ ‎هدفمند (قضاوتی‎ ‎و گلوله‎ ‎برفی) انجام‎ ‎شده‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎بر‎ ‎مبنای‎ ‎آن تعداد‎ 15‎مصاحبه‎ ‎با مدیران،‎ ‎اعضاء‎ ‎هیات‎ ‎علمی‎ ‎و‎ ‎خبرگان سازمانی که‎ ‎دارای‎ ‎تجربه‎ ‎و دانش در مورد علت مدیریت واکنشی ونتایج آن بودند،‎ ‎صورت‎ ‎گرفته‎ ‎است‎.‎‏ باتوجه‎ ‎به‎ ‎یافته‎ ‎های‎ ‎تحقیق، مشخص گردید که فقدان تفکراستراتژیک، عدم شایسته سالاری، عدم آموزش مدیریت بحران، عدم تخصص ‏مدیریتی، روزمرگی مدیران، فقدان سیستم های اطلاعاتی، و نادیده انگاشتن زمان علت مدیریت واکنشی سازمان ها می‌باشند که باعث تخریب چهره سازمان می‏گردند.‏‏