بررسی تطبیقی سیاست پولی متعارف در مقابل نامتعارف
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
میرجلیلی حسین
|
|
منبع
|
بررسي مسائل اقتصاد ايران - 1395 - دوره : 3 - شماره : 2 - صفحه:111 -125
|
|
چکیده
|
از جنگ جهانی دوم تا اوایل دهه 2000 ، ابزار اصلی سیاست پولی بانکهای مرکزی عمده برای کنترل عرضه پول و نرخ های بهره سیاستی بود. در دهه 2000 و با بروز بحران نرخ بهره سیاستی به حد پایینی صفر کاهش یافت و ابزار قیمتی برای سیاست پولی کارایی کافی نداشت. بانکهای مرکزی عمده از ابزارهای سیاست پولی نامتعارف استفاده کردند و از طریق تسهیل مقداری، تسهیل اعتباری، تسهیل درون زا و مداخله در بازار ارز و تغییر ذخایر بانکی به اعمال سیاست پول پرداختند. کانالهای انتقال سیاست پولی نیز از طریق علامت دهی و مانده پرتفوی(ترکیب دارایی) انجام شد. پس از بحران و عادی شدن شرایط اقتصادی، بازگشت به سیاست پولی متعارف در برنامه بانکهای مرکزی عمده قرار گرفت و در حال اجرا است.
|
|
کلیدواژه
|
سیاست پولی، نامتعارف، تسهیل مقداری، مکانیسم انتقال، تسهیل اعتباری
|
|
آدرس
|
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی, پژوهشکده اقتصاد, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
h.jalili@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|