توسعه مالی و رشد اقتصادی در شرایط شکست ساختاری: رهیافت علّیت گرنجر مارکوف سوئیچینگ

با توجه به اهمیت بحث رابطه علی بین ابعاد مختلف توسعه مالی و رشد اقتصادی، مطالعه حاضر با استفاده از رهیافت علّیت گرنجر مارکوف سوئیچینگ، به بررسی رابطه علی غیرخطی میان اندازه بخش مالی و توسعه مالی و رشد اقتصادی در ایران طی دوره زمانی 1399-1352 پرداخته است. در این مطالعه متغیرهای ارزش‌افزوده بخش مالی به‌صورت درصدی از تولید ناخالص داخلی به‌عنوان شاخص اندازه بخش مالی و متغیر نسبت اعتبارات اعطایی سیستم بانکی به بخش دولتی و غیردولتی به تولید ناخالص داخلی به‌عنوان شاخص توسعه مالی استفاده شده است. یافته های این مطالعه نشان می دهد در رژیم صفر (سال های1361-1352) یک رابطه علی یک‌طرفه از سوی رشد اقتصادی به اندازه مالی برقرار است در حالی که در رژیم یک (سال های 1399-1362)، رابطه علی دوطرفه بین رشد اقتصادی و اندازه مالی برقرار است.همچنین یافته های مطالعه در بررسی رابطه رشد اقتصادی توسعه مالی، نشان می دهد که در رژیم صفر (سال های 1384-1397) یک رابطه علی یک‌طرفه از توسعه مالی به رشد اقتصادی وجود داشته است، درحالیکه در رژیم اول (سال های 1383-1352) هیچ رابطه علی بین دو متغیر مشاهده نشده است.

financial development and economic growthin the context of structural break:

numerous studies have been conducted on the effects of financial development on the economies of countries. but so , the present study, considering the problem of inhomogeneity using the granger markov switching causality approach, investigates the nonlinear causal relationship between the size and financial depth of the financial sector and economic growth in iran during the period 1352-1399. value-added variables of the financial sector as a percentage of gdp as a variable of the size of the financial sector and the ratio of loans granted by the banking system to government and non-government to gdp as an indicator of independent financial depth findings of this study show that in regime one (during 1362-1399), there is a two-way causal relationship between economic growth and financial size. whereas in the zero regime, there was a one-way causal relationship from economic growth to financial one. also, the findings of the study in examining the relationship between economic growth and financial development index, show that in the zero regime (during the years 1387-1387) there is a one-way causal relationship from financial depth to economic growth. while in the first regime no causal relationship was found between the two variables