بررسی اثر اندازه دولت بر بیکاری در ایران: شواهد جدید از الگوی مارکوف – سوئیچینگ

رابطه بین اندازه دولت و نرخ بیکاری یکی از موضوعات مناقشه انگیز در بین مکاتب اقتصادی بوده و در این خصوص هیچ گونه اجماع نظری و یا تجربی بین اقتصاددانان مشاهده نمی شود. بر این اساس، مطالعه حاضر با استفاده از رهیافت مارکوف سوئیچینگ (markovswitching) به بررسی اثرگذاری اندازه دولت بر نرخ بیکاری در ایران طی سال های 1397-1358 پرداخته است. یافته های این مطالعه همگام با دیدگاه کینزی، نشان می دهد که در دوران رکود اقتصادی (سال هایی با نرخ بیکاری بالاتر) اندازه بزرگتر یا سیاست های انبساطی دولت اثر منفی و معناداری بر نرخ بیکاری داشته، در حالی که در دوران غیررکودی (سال هایی با نرخ بیکاری پایین تر) شواهدی دال بر اثرگذاری معنادار اندازه دولت بر نرخ بیکاری در ایران مشاهده نشده است. بنابراین می توان گفت که دلایل برشمرده توسط آبرامز (abrams) (1999) و فلدمن (feldmann) (2006 و 2009) جهت تبیین اثرگذاری مثبت اندازه بزرگتر دولت بر نرخ بیکاری، حداقل در دوران رکود اقتصادی در ایران قابل دفاع نیست. نهایتاً، یافته های این مطالعه همگام با قانون اوکان (okun’s law) نشان داد که رشد اقتصادی حقیقی اثر منفی و معناداری بر نرخ بیکاری داشته و تورم نیز برای یک دوره کوتاه مدت یک ساله نرخ بیکاری را کاهش داده، اگرچه با گذشت زمان، تورم در بلندمدت موجب افزایش نرخ بیکاری در ایران شده است.

The Effect of Government Size on Unemployment in Iran: New Evidence from the Markov-Switching Model

The relationship between government size and unemployment is one of the most controversial issues among different schools of economics, and there is no theoretical or empirical consensus among economists. Therefore, the present study investigates the effect of government size on the unemployment using the MarkovSwitching approach in Iran for the period 1979 2018. Consistent with the Keynesian School of Macroeconomics, our findings show that during recessions (years with higher unemployment), larger size or expansionary fiscal policy had a significant negative effect on the unemployment. While in the nonrecession period (years with lower unemployment) there is no evidence of a significant effect of government size on unemployment in Iran. Therefore, for the reasons cited by Abrams (1999) and Feldmann (2006 2009) to explain the positive impact of larger government size on the unemployment, no evidence was found, at least for the period of economic recession in Iran. Finally, consistent with Okun’s law, the findings show that real economic growth has a significant negative effect on the unemployment rate. Also, Inflation has reduced the unemployment rate in the short run, although, inflation has increased the unemployment rate in the long run.