تجزیه ناکارایی پژوهشی دانشگاه‌های منتخب دولتی در ایران

دولت‌ها بخش عمده مخارج دانشگاه‌ها را تامین می‌کنند. از آن‌جا که دانشگاه به عنوان یک نهاد چند ماموریتی، درون خود دارای ناهمگنی‌های زیادی است، دولت برای تخصیص منابع باید چند تکلیفه بودن و این ناهمگنی‌ها را لحاظ نماید. هدف این مقاله نشان دادن این موضوع است که عملکرد پژوهشی بین دانشگاه‌‌ها و گروه‌های علمی متفاوت است و در نتیجه منابع نیز باید به صورت متفاوت تخصیص داده شود. از طرفی دیگر در این مقاله، میزان ناکارایی تخصیص منابع، در سطح دانشگاه ها و همچنین درون گروه‌ها بررسی می گردد. برای نیل به این اهداف، عملکرد پژوهشی نمونه‌ای از دانشگاه‌های جامع دولتی و گروه‌های آن‌ها را در نظر گرفته و با استفاده از روش چندمرحله‌ای تحلیل پوششی داده‌ها ارزیابی شده است. یافته‌های این ارزیابی نشان داد که علاوه‌بر توجه به سازوکار تخصیص منابع بین دانشگاه‌ها، دولت‌ها باید به تفاوت گروه‌های علمی هم توجه نمایند. در این مقاله نشان داده شد که در نمونه مورد ارزیابی، به طور میانگین حدود 30 درصد از ناکارایی در استفاده از منابع مربوط به سطح دانشگاه و 70 درصد ناشی از ناکارایی درون‌گروهی است. بنابراین، سیاست‌گذار برای ارتقای عملکرد پژوهشی باید ناهمگنی دانشگاه‌ها و گروه‌ها را لحاظ نماید.

Decomposition of research inefficiency of selected public universities in Iran

Governments are the main funder of universities. The university as a multimission institution has a lot of heterogeneity, nevertheless, the government should take into account the multitasking and these heterogeneities in resource allocation. This paper aims to indicate that the research performance is different between universities and their field of sciences, and thereby resources should be allocated differently. In this paper, the inefficiency of resource allocation evaluate at the level of the university and the field of science. To achieve these goals, the research performance of a sample of comprehensive public universities and their field of sciences is evaluated by utilizing a multistep data envelopment analysis approach. The findings results show that the government not only should consider the mechanism of resource allocation between universities but also should pay attention to the differences between the field of sciences. Results indicate that in the sample, about 30% of the resource inefficiency is related to the university level and 70% is due to inefficiency within the field of sciences. Therefore, policymakers should take into account the heterogeneity of the universities and the field of sciences to improve research performance.