بررسی تاثیر نابرابری توزیع درآمدی بر انتشار گاز دی‌اکسیدکربن در ایران (با تاکید بر شدت انرژی)

تخریب محیط زیست را می توان ناشی از عواملی همچون رشد اقتصادی، شدت انرژی، نسبت شهرنشینی و توزیع درآمدی دانست. در این مقاله، اثرات زیست محیطی نابرابری توزیع درآمد در ایران با استفاده از داده های آماری سری زمانی سال های 1357-1394، به روش خودتوضیحی با وقفه های توزیعی بررسی شده است. همچنین وجود رابطه علیت بین متغیرهای الگو با استفاده از روش علیت تودایاماموتو مورد برررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که متغیرهای تولید ناخالص داخلی سرانه، ضریب جینی و شدت انرژی بر انتشار گاز دی اکسیدکربن اثرگذاری مثبت و متغیرهای مجذور تولید ناخالص داخلی سرانه و نسبت شهرنشینی به کل جمعیت اثر منفی و ضریب تولید ناخالص داخلی سرانه بیشترین اثرگذاری مثبت را دارد. همچنین فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس در ایران تایید می شود و تنها علیت دوطرفه بین تولید ناخالص داخلی سرانه و انتشار دی اکسید کربن وجود دارد و جریان علیت یک طرفه از سایر متغیرها به متغیر لگاریتم انتشار co2 تایید می شود.

Evaluation the Effect of Income Inequality on Carbon Dioxide Emissions in Iran (with Emphasis on Energy Intensity)

Environmental degradation can be caused by factors such as population growth, economic growth, energy intensity and income distribution. In this paper, the environmental impact of inequality in income distribution using time series data from the years 13571394, with Auto Regression methods Distributed Lag (ARDL) is investigated. Also, the causality relationship between the model variables has been investigated using the TodaYamamoto causality method. According to the results of the estimation of the research model, GDP per capita, Gini coefficient and total energy consumption per capita have a positive effect on CO2 emission, and the squared variables of GDP per capita and urbanization to population ratio have a negative effect. In the meantime, the most effective coefficient, GDP per capita is positive. Also The Kuznets environmental curve hypothesis is confirmed in Iran. The results of the causality test also show that there is only bidirectional causality between GDP per capita and carbon dioxide emissions. The oneway causal flow from the Gini coefficient logarithm, the per capita energy consumption logarithm, the urbantopopulation ratio logarithmic to the CO2 emission logarithm are verified.