بررسی تطبیقی نقش کاربری ترکیبی بر تولید سفر در محلات شهری (محلّه چهنو و کارمندان منطقه 6 مشهد)

کاربری ترکیبی، کاربری های مختلفی را شامل می شود که برای هم زیستی، در مجاورت هم و در ارتباط با یکدیگر چه به صورت افقی و چه به صورت عمودی؛ یعنی درون یک ساختمان قرار می گیرند. نظریه اخیر برنامه ریزی شهری، بر اصول مختلفی تاکید می کنند که ایجاد کاربری ترکیبی از اصول مشترک آنهاست و یکی از اهداف کاربری ترکیبی، تاثیر آن بر حمل و نقل شهری است. این تحقیق از نوع کاربردی به روش توصیفی– تحلیلی است و روش جمع آوری اطلاعات به دو روش اسنادی و میدانی بوده است. در این مقاله به بررسی تطبیقی میزان تولید سفر در دو محدوده منطقه 6 مشهد با کاربری ترکیبی متفاوت پرداخته شده است. محدوده مورد مطالعه، دو محدوده چهنو با کاربری ترکیبی بیشتر و کارمندان با کاربری ترکیبی کمتر است. نتایج تحقیق نشان می دهد که دو محدوده مورد مطالعه از نظر تولید سفر درون محله ای تفاوت معنی داری نداشته اند؛ اما بین دو محدوده نسبت به میزان تولید سفر فرا محلّه ای تفاوت معنی داری بوده است. این به آن معناست که هر دو محدوده مورد مطالعه، سفرهای درون محلّه ای برابری تولید می کنند و نقطه تمایز آنها در تولید سفرهای فرا محلّه ای است.