بررسی امنیت اجتماعی زنان در پیاده روهای پرتردد کلان‌شهر تبریز با استفاده از مدل ahp, topsis و vikor

احساس امنیت از جمله مقولات مهم در هر جامعه ای به شمار می رود. احساس امنیت به احساس روانی شهروندان از امنیت، مرتبط است و از این رو، موضوعات و مسایل زیادی را پیرامون خویش به همراه دارد. یکی از اقشار آسیب پذیر در برابر ناامنی، زنان هستند. بنابراین، مطالعه در مورد آسیب های اجتماعی زنان دارای اهمیت بالایی است. هدف این تحقیق، شناخت و طراحی فرآیند رویکرد تصمیم گیری چند معیاری (mcdm) برای ارزیابی میزان امنیت اجتماعی زنان در پیاده روهای پر تردد کلان شهرها است. حجم نمونه برای هر پیاده رو 172 نفر است. روش تحقیق نیز در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. در این تحقیق ابتدا معیارهای موثر در امنیت اجتماعی زنان در پیاده روها، شناسایی شده است و بر اساس رویکرد سلسه مراتبی (ahp) اهمیت و وزن هر یک از شاخص ها تعیین و برای رتبه بندی پیاده روهای با امنیت اجتماعی بالا برای زنان، از دو ابزار تصمیم گیری چند معیاری؛ vikor و topsis استفاده شده است. نتایج رتبه بندی بر اساس معیارهای ارزیابی، سبب شده است که مهم ترین معیارهای امنیت اجتماعی برای زنان در هر پیاده رو، بررسی و شناسایی شود. نتایج بر اساس مدل vikor نشان می دهد که به ترتیب، پیاده روهای آبرسان، شریعتی و ولیعصر، با توجه به معیارهای برگزیده و وزن دهی معیارها بر اساس مدل ahp، برای زنان امنیت اجتماعی بیشتری دارند و مدل topsis نیز نشان می‌دهد که به ترتیب، پیاده روهای شریعتی، آبرسان و ولیعصر دارای امنیت اجتماعی بیشتری برای زنان هستند.