سنجش و رتبه‌بندی رضایت شهروندان از پایداری مسکن قابل استطاعت (نمونه موردی: مناطق پنج‌گانه شهر اردبیل)

امروزه دولت سعی کرده تا با تامین مسکن قابل استطاعت برای گروه‌های کم‌درآمد، به مشکل مسکن این اقشار سروسامان دهد. اما پایداری این نوع مسکن و رضایت شهروندان از آنها، بحث مهمی است که باید در خصوص آن تحقیقات وسیعی صورت گیرد. به همین سبب پژوهش حاضر با هدف سنجش رضایتمندی از مسکن قابل استطاعت شهر اردبیل و نهایتاً رتبه بندی مناطق شهر در این خصوص می باشد. پژوهش پیش رو از نظر هدف، کاربردی بوده و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی می‌باشد و  جامعه آماری آن، شهروندان شهر اردبیل می باشد. روش تعین حجم نمونه با استفاده از فرمول ریاضی کوکران بوده که 385 نمونه تعین گردیده است. لازم بذکر است که روش نمونه گیری این پژوهش تصادفی طبقه بندی شده متناسب با جمعیت هر منطقه شهری می باشد. به منظور بررسی میزان رضایتمندی از مسکن قابل استطاعت از آزمون t تک نمونه ای در قالب نرم افزار spss ، برای رتبه بندی مناطق شهری از مدل kopras و برای ترسیم نقشه ها از نرم افزار arc gis استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که میزان رضایتمندی از مسکن قابل استطاعت شهر اردبیل در حد متوسط است که بیشترین میزان به منطقه یک شهری و کمترین آن هم به منطقه پنج شهری مربوط می باشد و اینکه مناطق پنج گانه شهر اردبیل در سه خوشه رضایتمندی متوسط (منطقه یک با مقدار qj برابر با 0.396)، رضایتمندی کم (مناطق شهری دو و سه با مقدار qj برابر با 0.19 و 0.27) و رضایتمندی خیلی کم (مناطق شهری چهار و پنج با مقدار qj برابر با 0.10 و 0.06) قرار گرفته اند.

evaluation and ranking citizens’ satisfaction with the stability of affordable houses (case study: five regions of ardabil city)

currently house is not considered only a shelter. it embraces physical place, residential environment, and all services and necessity facilities for having a good life. the stability of houses is very important. there are many similarities between housing and its stability and it is clear that most par of planning is done for solving the problems of low-income groups of society including iran. for solving housing problems of low-income groups in iran, various policies have been implemented to increase their financial ability. mehr housing is one of the new patterns that the iranian governments have proposed and executed for low-income groups. it seems that this policy means that economical aspects has been more emphasized by the governments than in-separated part or sustainable aspect. ardabil city is not an exception to this rule. considering the issue, the current study tried to investigate the low-income groups’ condition and evaluate housing stability and then rank and categorize various regions of the city.