تحلیلی بر شاخص‌های موثر بر تحقق هوشمندسازی در مناطق شهری (مطالعۀ موردی: شهر اصفهان)

با ادامه روند تسلط جمعیت شهری و گسترش فیزیکی کلانشهر اصفهان در طی سالهای اخیر و چالش‌های اقتصادی، زیست محیطی، مدیریتی، همچنین فشارهای زیادی که بر شهر وارد می‌شود، هوشمندسازی شهری راهکاری ارائه شده از سوی مبتکران و محققان شهری است که می‌تواند به عنوان رویکردی مناسب برای حل چالش‌های فعلی شهرنشینی و عملکرد مطلوب شهر، استفاده شود. با توجه به این مهم، هدف پژوهش حاضر اولویت‌بندی شاخص‌های موثر بر تحقق هوشمندسازی شهری و رتبه‌بندی مناطق نسبت به این شاخصها در شهر اصفهان است. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی – توسعه‌ای و روش آن توصیفی – تحلیلی و پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان حوزه برنامه‌ریزی شهری (سازمان خدمات شهری، شهرسازی و معماری، حمل و نقل شهری، فاوا، برنامه‌ریزی و توسعه انسانی، و شهرداری‌های مناطق 15 گانه و ...) تشکیل می‌دهد و با استفاده از روش  گلوله برفی 50 نفر به عنوان نمونه مورد نظر انتخاب شد. اطلاعات مورد نیاز پژوهش با مطالعۀ منابع کتابخانه‌ای - اسنادی و مطالعات میدانی به دست آمد و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش ahp استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که شاخص بهبود وضعیت آلودگی‌های شهری با ضریب 0.41 اولویت اول و شاخص میزان اعتماد شهروندان به سازمان‌های خدمات محور 0.024 اولویت آخر را به دست آورد. همچنین مناطق 5 و 6 نسبت به شاخص‌های مورد نظر رتبه اول، و مناطق 14 و 11 رتبه آخر را به خود اختصاص داده‌اند. و در نهایت پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت مناطق نسبت به شاخص‌های مورد نظر ارائه شده است.

an analysis of the indicatorsaffecting the realization of smartisation in urban areas (case study: isfahan)

with the continuation of the process of urban population domination and physical expansion of isfahan metropolis in recent years and economic, environmental, managerial challenges, as well as many pressures on the city, urban intelligence is a solution proposed by urban innovators and researchers that can be used as a suitable approach to solve the current challenges of urbanization and the optimal performance of the city. due to this important, the purpose of this study is to prioritize the indicators affecting the realization of urban intelligence and ranking areas compared to these indicators in the city of isfahan. the type of research is applied-developmental in terms of purpose and its method is descriptive-analytical and survey. the statistical population of the study consists of experts in the field of urban planning (urban services organization, urban planning and architecture, urban transport, ict, planning and human development, and municipalities of 15 regions, etc.) and using snowball method, 50 people were selected as the sample. the information required for the research was obtained by studying library-documentary sources and field studies and ahp method was used to analyze the information. the results show that the index of improving urban pollution with a coefficient of 0.41 was the first priority and the index of citizens’ trust in service-oriented organizations was 0.024 as the last priority. also, regions 5 and 6 are ranked first in relation to the desired indicators, and regions 14 and11 are ranked last. finally, suggestions have been made to improve the situation of the regions in relation to the desired indicators.