توانمندسازی سکونتگاه‌های غیررسمی بندرعباس با رویکرد نوزایی شهری (نمونه موردی: محله پشت شهر)

رویکرد نوزایی شهری به‌عنوان رهیافتی متاخر در مرمت شهری، بر مجموعه‌ای از فرایندهای تغییر و انطباق دلالت دارد، از همین رو می‌تواند به‌عنوان رویکردی مناسب به‌منظور احیاء بافت‌های فرسوده شهرهای ایران تلقی شود. در این رهیافت بیش از سایر رویکردهای مداخله بر مشارکت بین ساکنین و مراجع محلی در چارچوب مدیریت یکپارچه تاکید می‌شود. هدف پژوهش حاضر ارائه راهبردهایی جهت توانمندسازی سکونتگاه‌های غیررسمی با رویکرد نوزایی شهری است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با ماهیت کاربردی بوده که برای جمع‌آوری اطلاعات از مصاحبه و   پرسشنامه‌ محقق ساخته و به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از مدل استراتژیک soar  و qspm استفاده‌شده است. جامعه آماری تحقیق شامل ساکنین محله پشت شهر و مسئولان مرتبط با امور بافت فرسوده و حاشیه‌ای می‌باشند. بر اساس نتایج بدست آمده، محله پشت شهر علیرغم مشکلات و تنگناهای موجود، از نقاط قوت و فرصت زیادی برخوردار است که  با اقدامات مناسب و بهره گیری از رویکرد نوزایی شهری، این محله می‌تواند به یک محله سرزنده و فعال و مناسب برای گردشگری تبدیل گردد. برآورد نظرسنجی ضرایب جذابیت از کارشناسان و استفاده از مدل qspm در جهت اولویت‌بندی راهبردها نشان از آن دارد که راهبرد  توسعه عرصه‌های همگانی با ایجاد کاربری‌های مناسب و سازگار در محله به‌منظور دستیابی به مکانی سرزنده، پویا، پرتحرک و فعال با نمره جذابیت 2.613 به‌عنوان تاثیرگذارترین راهبرد مطرح‌ می‌باشد. استراتژی ارتقاء مشوق‌ها، رفع موانع قانونی و تسهیلات به مالکین و ساکنین در جهت بهسازی و نوسازی کالبدی کاربری‌ها خصوصاً کاربری‌های مسکونی و خدماتی با نمره جذابیت 1.708 و ارتقاء کیفیت زندگی در محله‌ از طریق تزریق امکانات زیستی و خدمات موردنیاز زندگی ساکنان و توسعه فضاهای سبز و پارک‌ها با نمره جذابیت 1.643 در اولویت‌های بعدی قرار گرفته‌اند.

empowerment of informal settlements with urban renaissance approach (case study: poshteshahr neighborhood, bandar abbas city)

urban renewal approach as an approach to urban renewal implies a set of adaptation processes and can be considered as an appropriate approach to renew the degraded texture of iranian cities. this approach emphasizes more than other intervention approaches the cooperation between residents and local authorities in the framework of integrated management. the purpose of this study is to provide strategies for empowering informal settlements with an urban regeneration approach. the research method is descriptive-analytical with an applied nature. to collect data, interviews and questionnaires were used and in order to analyze the data, the strategic model of soar and qspm were used. the statistical population of the study includes residents of the poshteshahr neighborhood and officials related to worn-out and marginal tissue affairs. the results showed that poshteshahr neighborhood, despite the existing problems and challenges, has many strengths and opportunities that with appropriate measures and taking advantage of the urban renewal approach, can become an active and suitable neighborhood for tourism and getting out of the marginal state. estimating the attractiveness coefficients of experts and using the qspm model to prioritize strategies showed that developing public areas by creating appropriate and compatible uses in the neighborhood in order to achieve a lively, dynamic, and active place with an attractiveness score of 2 .613 seems to be the most effective strategy.