تحلیلی بر پایداری اجتماعی در رابطه تعاملی شهروندان و مدیریت شهری با استفاده از روش تحلیل عاملی (نمونه موردی: شهروندان شهر اصفهان)

پایداری اجتماعی متاثر از مولفه‌های اجتماعی و نهادی، شامل شاخص‌های متنوعی از توسعه شهری پایدار است. یکی از این مولفه‌ها، ایجاد رابطه تعاملی شهروندان و نهاد اجتماعی در جامعه مدنی است. مدیریت شهری به عنوان یک نهاد عمومی، می‌تواند نهادهای تسهیلگر و واسط میان شهروندان و دولت باشد. به نظر می‌رسد برای تحقق پایداری اجتماعی به ایجاد رابطه تعاملی میان شهروندان و مدیریت شهری نیاز باشد. این مقاله با هدف تدوین مدل ساختاری بر اساس آزمون شاخص‌های اجتماعی و با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی، مدل پنج شاخصه‌ای را برای سنجش این رابطه تعاملی پیشنهاد می‌دهد. در شهر اصفهان با پیشینه تحقق طرح‌های فرهنگی، میزان آگاهی و مطالبه‌گری اجتماعی در شهروندان قابل توجه است. به همین منظور 1806 نفر از شهروندان از تمام محلات شهر اصفهان انتخاب شده و برای بررسی این شبه نظریه از آنان سوال پرسیده شده است. بر این اساس عوامل تاثیرگذار در پنج شاخص با ضرایب همبستگی، برای تحقق پایداری اجتماعی وجود دارد. به منظور تایید یا رد شبه نظریه مطرح شده، یک مدل عاملی در نرم افزار آموس ترسیم و شبه‌نظریه از طریق پرسشنامه آزمون شد. نتایج نشان داد، مقدار cmin/df برابر 3/13 مقدار cfi برابر 0/94 مقدار rmsea برابر 0/03 که همگی دلالت بر تایید مدل ساختاری این مقاله دارند. نتایج نشان داد که شاخص‌های؛ مشارکت اجتماعی، آگاهی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، رضایتمندی اجتماعی و مطالبه‌گری اجتماعی برای ایجاد رابطه تعاملی بین شهروندان و مدیریت شهری اثرگذار هستند و می‌توانند به عنوان ابزاری برای تقویت پایداری اجتماعی در این رابطه تعاملی استفاده شود.

an analysis of social sustainability in the interactive relationship between citizens and urban management using the factor analysis method (case study: isfahan citizens)

social sustainability that is affected by social and institutional components includes various indicators. one of this components is creating interactive relationship between citizens and social institution in civil society. the dynamic of this relationship is formed via social institutions and groups’ activities. urban management can be a facilitator and intermediary institution between citizens and government. in order to realize the social sustainability, it seems that we need to create an interactive relationship between citizens and urban management. the aim of this study was developing a structural model based on the “social indicators test” in isfahan. using confirmatory factor analysis, it proposed a five-index model for measuring the interactive relationship between citizens and urban management. regarding the history of implementing the cultural projects such as citizen culture committee, social capital studies, etc. in isfahan, the level of social awareness and demands among citizens is remarkable. 1806 citizens were selected in different groups from all neighborhoods of isfahan to check this pseudo-theory. there are influencing factors that strengthen the relations between citizens and urban management in five indicators. a factor model is drawn in amos software and the pseudo-theory is tested by a questionnaire in order to confirm or reject the proposed pseudo-theory. the results showed that the value of cmin/df is 3.13, the value of cfi is 0.942, and the value of rmsea is 0.034. all the results indicated that the structural model of this study is confirmed. the results showed that the indicators social participation, social awareness, social trust, social satisfaction and social demands are effective in creating an interactive relationship between citizens and urban management, so they can be used as a tool to strengthen social sustainability in the interactive relationship.