تحلیل محیط کالبدی اثرگذار بر سرمایه اجتماعی در محلات شهر ساری

میزان سرمایه اجتماعی در سطوح مختلف فعالیتهای برنامه ریزی و طراحی شهری عامل مهمی در ارتقای کیفیت زندگی شهری شناخته می‌شود.در سطوح بالای سرمایه اجتماعی تعاملات اجتماعی ساکنین افزایش یافته و تعهد و تعلق نسبت به محل زندگی ایجاد می‌‌شود. چنین شرایطی خود محرک توسعه است. هدف از این پژوهش ارتقاء سرمایه اجتماعی با استفاده از روشهای برنامه‌ریزی فضایی در محلات منتخب شهر ساری است. این پژوهش در همین راستا می‌کوشد به این سوال پاسخ دهد که با چه ملاحظات و راهبردهایی در برنامه‌ریزی فضایی می‌توان به ارتقاء سرمایه اجتماعی کمک کرد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از تلفیق روش های اسنادی و پیمایشی می باشد. اطلاعات مورد نیاز پژوهش با سنجش وضع موجود سرمایه اجتماعی در محلات انتخابی با تکمیل پرسشنامه از ساکنین، بررسی اسنادی و مشاهده میدانی جمع آوری می‌شود. تحلیل اطلاعات با به‌کارگیری آزمون‌های آماری و تحلیل نقشه‌ها در رابطه با معیارهای چارچوب پژوهش  انجام می‌شود. در پایان با استفاده از فن تحلیل میدان نیرو جمع‌بندی صورت گرفته و پیشنهادات ارایه می‌شود. نتایج پژوهش نشان می‌دهد میزان سرمایه اجتماعی و تفاوت سطح آن در محلات مذکور نشانگر تاثیر تفاوت نحوه شکل گیری و همچنین به دلیل تفاوت‌های کالبدی آنها به عنوان محلات همجوار است و همچنین چهار شاخص فضایی: اتصال، تنوع، امنیت و ویژگی می تواند بر میزان سرمایه اجتماعی محلات شهری تاثیرگذار باشد و با افزایش سرانه فضای سبز ، فضای عمومی، تنوع در مسیر حرکتی و اهمیت دادن به کیفیت مسیرهای پیاده، ایجاد نشانه‌ها، توزیع مناسب خدمات، گسترش حمل و نقل عمومی جمعی،  و در نظر گرفتن تسهیلات محلی با شعاع دسترسی مناسب به منظور ایجاد امنیت به بهبود سرمایه اجتماعی کمک خواهد کرد.

the analysis of spatial environment influencing social capital in neighborhoods of sari city

different amount of social capital in different urban planning and designing would significantly enhance the quality of urban life. in high levels of social capital, the social interaction among residents will boost, and convention and the feel of belonging to the neighborhood will influence. the condition in itself will intrigue development. the study aimed at boosting social capital through spatial planning in selected urban neighborhoods of sari city, iran. it tried to answer the question that what considerations and strategies of spatial planning can enhance social capital. the applied research uses a mixed method of survey and document studies. the data on evaluating the social capital in selected neighborhoods were gathered through questionnaires filled by residents, exploring documents and field observations. the data were analyzed using statistics tests, map analysis regarding the criteria of the theoretical framework. using force field analysis technique, a synopsis and suggestions were provided. the results indicated that the amount of social capital and its difference in terms of the level in the studied neighborhoods show the influence of difference of formation and physical differences in neighboring neighborhoods. moreover, connectivity, diversity, security, and feature may influence the amount of capital of urban neighborhoods. so, such issues will help the enhance of social capital: increase in the per capita of green space and public space, variety in passages, considering the quality of footpaths, making signs, appropriate distribution of services, boosting public transportation, and considering local facilities with an expanded access to provide security.