تحلیل ذینفعان حریم پایتخت(کلانشهر تهران) بر اساس ماتریس قدرت/ منفعت

تضاد منافع  در استفاده از زمین در حریم های شهری، از ویژگی‌های ذاتی کلان‌شهرهای جهان است که در بیشتر موارد به سوداگری زمین می انجامد. تهران پایتخت ایران ‌که در تعریف رسمی حریم برای آن از دیگر شهرهای کشور مستثنی شده است دارای طیف وسیعی از گروه‌های ذینفع با منافع قانونی و یا غیرقانونی در حریم است. هدف پژوهش حاضر شناسایی و تحلیل گروه‌های ذینفعی است که با توجه به اختیارات و نفوذی که دارند از قدرت و یا منفعت در حریم پایتخت بهره می‌برند.  روش پژوهش مقاله حاضر توصیفی تحلیلی است که با مرور ادبیات موجود حریم به بررسی شناخت و تحلیل ذینفعان حریم پایتخت بر اساس ماتریس قدرت و منفعت power /interest matrix  پرداخته و سپس با استفاده از ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه آن را مورد تحلیل قرار داده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که ذینفعان حریم پایتخت در چهار دسته بخش حکومتی-دولتی، بخش عمومی، بخش خصوصی و گروه‌های مردمی خلاصه می‌شوند که هر یک دارای ذینفعانی کلیدی دیگری هستند. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که بخش ذینفعان عمومی و خصوصی از بیشترین میزان قدرت و منفعت برخوردارند ، ذینفعان بخش حکومتی-دولتی  اگرچه از قدرت و نفوذ بالایی برخوردارند اما از منفعت پایینی سود می‌برند و در نهایت ذینفعان گروه‌های مردمی تنها بخشی است که از کمترین میزان قدرت و منفعت برخوردارند.

analysis of urban fringe stakeholders in the capital (metropolis of tehran) based on the power/interest matrix

the conflict of interests in the use of land in urban fringe is one of the inherent characteristics of the world’s metropolises, which in most cases leads to land speculation. because the official definition of fringe for tehran, iran’s capital, did not appear to be efficient, the way tehran deals with its fringe is expected to differ from that of other cities in the country in approved urban development documents. previous surveys and records indicate that this territory is home to a diverse range of interest groups with legal and illegal ties in the ruralurban fringe. the current study aimed to identify and analyze the interest groups that use their power or interest in the capital’s (tehran’s) urban fringe to increase their authority and influence. the article’s research method is descriptiveanalytical. it was analyzed by reviewing the available literature on the urban fringe, identifying and analyzing the stakeholders of the capital’s urban fringe using the power/interest matrix, and then analyzing it using interviewes and questionnaires. according to the study’s findings, the capital’s urban fringe stakeholders are divided into four categories: the governmentalstate sector, the public sector, the private sector, and popular groups, each of which has other key stakeholders. the study shows that the public and private sectors have the most power and interest. the research demonstrates that the public and private sectors have the most power and interest. governmentalstate stakeholders, however, are just a portion of the stakeholders of the popular organizations, despite having tremendous power and influence and reaping the little financial reward which has the least power and interest.