تحلیل عوامل موثر بر بازآفرینی بافت‌های تاریخی از منظر توسعه گردشگری

رهیافت بازآفرینی رجوع معناداری به هویت بافت تاریخی دارد که دستیابی به آن تنها در گرو توجه به گردشگری خلاقانه شهری است. توجه به بافت فرسوده و رفع ناپایداری آن‌ها به موضوع محوری در شهرها بدل شده به‌گونه‌ای که بازآفرینی شهری با رویکرد توسعه گردشگری به‌عنوان چاره‌ای برای حفظ این‌گونه بافت‌های ارزشمند توصیه می‌گردد. ازاین‌رو پژوهش حاضر باهدف شناسایی و تحلیل عوامل موثر بر بازآفرینی بافت های تاریخی از منظر توسعه گردشگری انجام شد. تحقیق حاضر با توجه به هدف، کاربردی و بر اساس روش از نوع توصیفی تحلیلی است. مولفه‌های مورد مطالعه در این تحقیق در 7 عامل اجتماعی، کالبدی و زیرساختی، اقتصادی، سیاسی، ضوابط، فرهنگی و بافت فرسوده تقسیم‌بندی شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش، از روش دیمتل فازی بهره گرفته شد. نتایج پژوهش در مقدار (di+ri) نشان داد که بعد اقتصادی با امتیاز نهایی 3.159 با اهمیت‌ترین مولفه در بین مولفه‌های مورد مطالعه جهت توسعه گردشگری در بافت‌های قدیمی شهر اهواز می‌باشد. همچنین نتایج در مقدار (diri) نشان داد که در گروه علّی مولفه‌های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و سیاسی قرار دارد و اثرگذارترین آن‌ها بعد اجتماعی با امتیاز نهایی 0.615 و در گروه معلول مولفه‌های فرهنگی، بافت فرسوده و ضوابط قرار دارد که اثرپذیرترین آن‌ها بافت فرسوده با امتیاز نهایی 0.4723 شناسایی شد.

The Analysis of Factors Affecting the Reconstruction of Historical Textures from the Perspective of Tourism Development

The reconstruction approach has a significant reference to the identity of the historical texture, the achievement of which depends only on paying attention to creative urban tourism. Paying attention to wornout textures and eliminating their instability has become a central issue in cities, so that urban construction with a tourism development approach is recommended as a solution to preserve such valuable textures. Reconstruction emphasizes upon the maintenance of historical textures and the best use of cultural and historical heritage. Reconstruction helps to modernize historical textures in line with the development of tourism industry. Organizing and reviving urban textures results in tourism development, which helps to preserve the historical textures as the construction quality of all the relevant spaces improves. The present study aimed at identifying and analyzing the factors affecting the reconstruction of historical textures from the perspective of tourism development using a descriptive analytical method. The components of the study were divided into seven factors: worn textures, regulations, social, cultural, physical and infrastructural, economic, and political factors. To meet the goals of the study, Fuzzy DEMATEL method was used to address the research questions. The results of Di+Ri showed that the economic factor with a final score of 3.159 is the most important factor for the development of tourism in the old textures of Ahwaz. Moreover, the results of DiRi showed that the cause group includes social, economic, physical and political factors in which the most effective one is social factors with a final score of 0.615, whereas the effect group includes cultural factors, wornout textures, and regulations in which the most effective one is wornout textures with a final score of 0.4723.