استفاده از تحریک جریان مستقیم جهت بررسی نقش هر یک از نیمکره‌های مغز در یادگیری و کنترل حرکت دسترسی

مقدمه: تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای می تواند سبب بهبود یا اختلال عملکرد مغز شود. این ویژگی tdcs را به ابزاری تبدیل کرده است که می تواند جهت ارزیابی تخصص عمل یافتگی نیمکره ای در برنامه ریزی حرکتی و دقت رسیدن به هدف به عنوان اجزا یادگیری و کنترل حرکتی استفاده شود. مواد و روش ها: دو مطالعه متفاوت طراحی شده است. 53 نفر دانشجوی مرد (61/1 ±34/21سال) و 43 نفر دانشجوی مرد (578/1 ±442/20) در مطالعات اول و دوم به ترتیب شرکت کردند. شرکت کننده ها به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. نواحی c3/c4 و f3/f4 به ترتیب در مطالعات اول و دوم با جریان 2 میلی آمپر تحریک شدند. آزمون repeated measure جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: در آزمایش اول، برنامه ریزی حرکتی گروه left m1 (تحریک آندی چپ/کاتدی راست) به طور معنی داری در مقایسه با سایر گروه ها بهبود یافت. در آزمایش دوم، دقت رسیدن به هدف گروه قشر پیش پیشانی خلفی جانبی (تحریک کاتدی راست/آندی چپ) به صورت معنی داری در مقایسه با سایر گروه ها کاهش یافت. نتیجه گیری: داده های ما پیشنهاد می کند که نیمکره چپ در برنامه ریزی حرکتی تخصص یافته است در حالی که نیمکره راست برای دقت رسیدن به هدف تخصص یافته است. این نتایج با فرضیه هیبریدی کنترل حرکت قابل تفسیر است.