مدلی جهت بهبود تخصیص منابع بیمارستانی با استفاده از تئوری صف

مقدمه: عملکرد سیستم های مراقبت های بهداشتی از نظر زمان های انتظار بیمار و استفاده از منابع مهم می تواند از طریق مدل های صف و شبیه سازی ارزیابی شود. این مقاله یک ابزار برای مطالعۀ ظرفیت، منابع و زمان انتظار بیمار فراهم می کند. مواد و روش ها: این مطالعه در بخش سی سی یو بیمارستان کوثر، با تمرکز بر تاثیر وقفه های (پیشگیرانه و غیر پیشگیرانه) در بهره برداری موثر از منابع و در زمان جریان بیماران انجام شد. دو روش تجزیه و روش های حرکت براونی جهت حل مدل صف ارائه شده است. چندین سناریو به منظور بهبود عملکردها تعریف شده است. شبیه سازی به عنوان یک ابزار اعتبارسنجی به کار گرفته شده است. یافته ها: نتایج شبیه سازی نشان داد که سناریو 2 (کاهش زمان صرف شده در حل و فصل وقفه ها) کمترین زمان انتظار را دارد. سناریو 4 تا 6 نشان داد نسبت زمان صرف شده در غیبت کمتر از زمان صرف شده در حل و فصل وقفه ها است. نتیجه گیری: مدل های صف مبتنی بر تجزیه به نتایج دقیق تری از تخمین حرکت براونی می رسند. کاهش تعداد وقفه ها و کاهش زمان صرف شده در حل و فصل وقفه ها زمان های جریان را کاهش می دهد. تاثیر وقفه یک چالش مهم مدیریتی در نظر گرفته شده است.