اثر تصادفات جاده‌ای بر آسیب‌ مغزی

مقدمه: آسیب های مغزی در نتیجۀ برخورد ناگهانی و شدید سر با جسم سخت رخ می دهند که می تواند به صورت خفیف، متوسط یا شدید باشد. صرع، سردردهای مداوم، خونریزی مغزی، عفونت، ضربه، زوال عقل، عقب ماندگی ذهنی، مرگ مغزی، اختلالات خلقی و روانی، همچنین اختلالات هورمونی از پیامدهای آسیب های مغزی هستند که گاهی اوقات در سراسر زندگی مداوم باقی می ماند. علل اصلی آسیب مغزی پس از ضربه، تصادفات، سقوط، درگیری فیزیکی، حوادث در حین کار، حوادث داخل منزل و حوادث حین ورزش هستند. مهم ترین عامل ضربه به سر در ایران، تصادفات رانندگی است. سالانه بیش از 700 هزار نفر در تصادفات رانندگی مجروح شده که بسیاری از آن ها دچار ضربه به سر می شوند. سالانه چندین هزار نفر در تصادفات جاده ای کشته می شوند که بار اقتصادی بزرگی به سیستم بهداشت ملی ایران تحمیل می نماید. تعداد تصادفات جاده ای در ایران تقریباً 20 برابر بیشتر از متوسط جهانی است. هر 19 دقیقه، یک نفر در تصادفات جاده ای می میرد. با توجه به نرخ بالای مرگ و میر به دلیل آسیب های مغزی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب شفا، بیمارستان خاتم الانبیاء، وابسته به بنیاد شهید و امور ایثارگران اقدامات پیشگیرانه ای را از ضربات مغزی نخاعی در تصادفات آغاز نموده است. این فعالیت ها شامل برگزاری کنگرۀ بین المللی، چاپ کتاب و بروشورها و همچنین برگزاری کارگاه های علمی می باشد. هدف اصلی از برگزاری گردهمایی های بین المللی ایمنی راه ارایۀ یک طرح پیشگیری از آسیب های مغزی می باشد که در طول پنج سال گذشته با همکاری سازمان های ملی و بین اللملی مختلف انجام شد. نتیجه گیری: پیشگیری از حوادث ترافیکی و بهبود دانش عمومی، ماموریت های اصلی برای برنامه های ما هستند. مرکز تحقیقات علوم اعصاب شفا برای اجتماع گروه ها و سازمان های مسئول در گردهمایی های بین المللی سالانه تلاش می کند. همچنین با هدف کاهش تعداد تصادفات از تجربیات کشورهای پیشرو موفق استفاده می کند.