تاثیر پلی‌مورفیسم Val66met فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بر اکتساب و تحکیم سازی حافظۀ حرکتی

مقدمه: فاکتورهای نوروتروفیک مشتق از مغز در القاء و نگهداری حافظه و یادگیری نقش ایفاء می کند. پلی مورفیسم ژن val66met فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بیان این پروتئین را مختل می کند. به علت تفاوت بین اصول عصبی عملیاتی(به کارگرفته شده) در طول تحکیم سازی حافظۀ حرکتی و اصول عصبی عملیاتی در طول تمرین (اکتساب) و تاثیر فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بر هر دوی این فرایندها، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پلی مورفیسم val66met بر اکتساب و تحکیم سازی حافظۀ حرکتی در فرایند یادگیری مهارت حرکتی پرتابی بود. مواد و روش ها: ما به طور تصادفی صد دانشجوی دانشگاه کاشان، ایران (میانگین سنی 2/2±21/6 سال) را انتخاب کردیم. پس از نمونه گیری خون، استخراج dna ژنومیک، انجام واکنش زنجیره ای پلی مراز، تجزیه و تحلیل واکنش زنجیره ای پلی مراز به وسیلۀ ژل الکتروفورز 1/5 درصد و در پایان تعیین توالی توسط آنالیزگر abi prism 7000 sequencing، 46 شرکت کننده فاقد پلی مورفیسم val66met مشخص شدند و 54 شرکت کننده تحت تاثیر از پلی مورفیسم (حاملین متیونین) مشخص شدند. 10 شرکت کننده از هر گروه ژنتیکی (20 نفر) پس از پیش آزمون، به مدت 6 جلسه پرتاب بک هند توپ بیسبال انجام دادند. پس از 48 و 96 ساعت آن ها در دو آزمون یادداری متوالی شرکت کردند. یافته ها: داده های ما هیچ تفاوتی را بین حاملین متیونین و افراد فاقد پلی مورفیسم در اکتساب و آزمون یادداری اول نشان نداد. اگرچه حاملین متیونین به صورت معنی داری از افراد فاقد پلی مورفیسم در آزمون یادداری دوم ضعیف تر بودند. نتیجه گیری: این یافته ها نشان داد که پلی مورفیسم val66met فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بر یادگیری حرکتی در مرحلۀ تحکیم سازی تاثیر بیشتری از مرحلۀ اکتساب دارد.