نقش حفاظت عصبی پروژسترون در آسیب مغزی پس از ضربه؛ کاهش سایتوکین‌های التهابی

مقدمه: آسیب مغزی پس از ضربه یکی از علت های عمدۀ مرگ مردان زیر 35 سال است که عمدتاً در طی تصادف های جاده ای رخ می دهد. درمان های بالینی رایج نمی توانند از آسیب ثانویۀ مغز ناشی از سایتوتوکسیتی پیشگیری کنند. پروژسترون به عنوان یک هورمون جنسی اولیه، یک ترکیب محافظت کنندۀ عصبی در آسیب مغزی پس از ضربه و سکته می باشد. در واقع پروژسترون فعالیت های آنتی اکسیدانی را افزایش، عوامل التهابی را کاهش می دهد، و بیان سایتوکین التهابی را که می تواند مانع از آسیب ثانویۀ مغزی و ادم شود کاهش می دهد. نتیجه گیری: این بررسی روی اثر پیشگیری کنندۀ پروژسترون بر آسیب ثانویۀ مغزی و ادم به وسیلۀ تنظیم فاکتورهای التهابی در آسیب مغزی پس از ضربه متمرکز شد. اگر چه مکانیسم دقیق آسیب مغزی پس از ضربه کشف نشده است، مطالعات پیشنهاد می کنند که این هورمون می تواند یک درمان بی خطر برای آسیب مغزی پس از ضربه و دیگر بیماری های عصبی باشد.

The Neuroprotective Role of Progesterone in Traumatic Brain Injury; Reduction of Inflammatory Cytokines

Introduction: Traumatic brain injury (TBI) is one of the leading causes of death of men under the age of 35 that mostly occurs during the road accidents. Current clinical treatments cannot prevent the secondary brain damage induced by cytotoxicity. Progesterone, as a primary sex hormone, is a neuroprotective compound in TBI and stroke. Indeed, progesterone increases antioxidant activities, decreases inflammatory factors, and reduces the expression of inflammatory cytokine, which can prevent secondary brain injury and edema. Conclusion: This review focused on the preventive effect of progesterone on secondary brain injury and edema by modulation of inflammatory factors in TBI. Although, the exact mechanism of TBI has not been discovered, studies suggest that this hormone can be a safe treatment for TBI and other neurodegenerative diseases.