بررسی کیفیت زندگی و فراوانی اختلال کمبود توجه -بیش فعالی درکودکان مبتلا به صرع

مقدمه: صرع باعث اثرات قابل توجهی بر عملکردهای جسمانی و روانی کودک می گردد و با اختلالات روانپزشکی متعددی مرتبط است. هدف از این مطالعه مقایسۀ فراوانی اختلال نقص توجه بیش فعالی و کیفیت زندگی در کودکان مبتلا به صرع بود. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 90 کودک که به 3 گروه: صرع مزمن، صرع اخیر (با تشخیص کمتر از یک ماه) و گروه شاهد تقسیم شده بودند، صورت گرفت. در مرحلۀ اول، تمامی بیماران با یک پرسشنامه ای که شامل اطلاعات جمعیت شناسی، فرم های مقیاس رتبه بندی اختلال نقص توجه بیش فعالی، خود گزارشی کودک و گزارش والد و پرسشنامۀ کیفیت زندگی کودک بود، غربالگری شدند. سپس، کودکان برای تشخیص قطعی اختلال نقص توجه بیش فعالی بر طبق معیارهای dsmiv ارزیابی شدند. یافته ها: اختلال نقص توجه بیش فعالی در 43/3%، 36/7% و 6/7% از گروه های صرع مزمن، صرع اخیر و شاهد به ترتیب تشخیص داده شد. یک ارتباط معنی داری بین نمرۀ کیفیت زندگی بر اساس نظر والدین و نوع صرع وجود داشت. در آنالیز زیرگروه های کیفیت زندگی، نمرۀ عملکرد فیزیکی و عملکرد تحصیلی در میان سه گروه متفاوت بود. کودکان با اختلال نقص توجه بیش فعالی به طور معنی داری نمرۀ کلی کیفیت زندگی پایین تری نسبت به کودکان غیر مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی دارند. نتیجه گیری: عملکرد فیزیکی، عملکرد تحصیلی و نمرۀ کیفیت زندگی کلی کودکان مبتلا به صرع مزمن از کودکان با تشخیص اخیر صرع و کودکان غیر مبتلا به صرع کمتر هستند. اختلال نقص توجه بیش فعالی در کودکان مبتلا به صرع شایع تر از کودکان طبیعی است. غربالگری و درمان اولیۀ اختلال نقص توجه بیش فعالی در کودکان مبتلا به صرع ممکن است کیفیت زندگی آن ها را بهبود ببخشد.

Evaluation of the Quality of Life and the Frequency of Attention Deficit Hyper Activity Disorder in Children with Epilepsy

Introduction: Epilepsy causes significant effects on child's physical and mental functions and is associated with different psychiatric disorders. The aim of this study was to compare the frequency of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and quality of life (QOL) in children with epilepsy. Materials and Methods: This study was conducted on 90 children that divided to 3 groups: chronic epilepsy, recent epilepsy (with diagnosis of less than a month), and control groups. In the first stage, all patients were screened with a questionnaire containing demographic data, ADHD Rating Scale (ADHDRS), Childself report and Parentproxy report as well as Pediatric Quality of Life Inventory TM (Peds QLtrade ) forms. Then, the children were evaluated for definite diagnosis of ADHD according to DSMIV criteria. Results: ADHD was diagnosed in 43.3%, 36.7% and 6.7% of chronic epilepsy, recent epilepsy, and control groups, respectively. There was a significant correlation between Parentproxy report QOL score and the type of epilepsy. In analysis of QOL subgroups, the score of physical function and school performance were different in three groups. Children with ADHD had significantly lower total QOL score than nonADHD children. Conclusion: The physical function, school performance, and total QOL score of chronic epileptic children are lower than recent epileptic and nonepileptic children. The ADHD is more common in epileptic children than normal children. Screening and early treatment of ADHD in epileptic children may improve their QOL.