مطالعۀ ایمونوهیستوشیمی پراکنش gad و gaba در قشر انتورینال پس از مهار منتشر شونده در موش‌های صحرایی نوجوان

مقدمه: مهار منتشر شونده که در سال 1944 توسط لئو کشف شد، یک موج دپلاریزاسیون پاتوفیزیولوژیکی است که به آرامی در مغز پخش می شود (3 میلی متر در دقیقه) و تغییرات یونی و همودینامیک چشمگیری را سبب می شود. به نظر می رسد مهار منتشر شونده از طریق فعالیت چندین مکانیسم و گیرنده ظاهر می شود که به طور کامل شناخته نشده اند. اینجا ما اثر سیستم مهاری را در مدل حیوانی مهار منتشر شونده با استفاده از تکنیک ایمونوهیستوشیمی مطالعه کردیم. مواد و روش ها: پس از کارگذاری الکترودهای ثبت کننده و کانولا بر روی مغز، مهار منتشر شونده مکرر از طریق تزریق کلرید پتاسیم (2 مولار) در موش های صحرایی نوجوان به مدت چهار هفته متوالی القاء شد. سپس تمامی مغزهای موش های صحرایی خارج گردیدند. با استفاده از رنگ آمیزی تولوئیدن بلو، میانگین تعداد نورون های تیره در قشر انتورینال مشخص گردید. به منظور مشخص کردن شیوع و توزیع زیر واحدهای گیرندۀ gabaa و گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز (gad)، آنزیم بیوسنتز gaba، تکنیک ایمونوهیستوشیمی انجام شد. یافته ها: میانگین تعداد مهار منتشر شوندۀ القاء شده در طی 4 هفته آزمایش از نظر آماری افزایش یافت. میانگین تعداد نورون های تیرۀ قشر انتورینال به طور معنی داری در موش های صحرایی گروه مهار منتشر شونده در مقایسه با گروه شم افزایش داشت. به علاوه بیان gad 65 در قشر انتورینال به طور معنی داری در گروه مهار منتشر شونده در مقایسه با گروه شم افزایش پیدا کرد. اگرچه هر دو زیر واحدهای گیرنده gabaaalpha و gabaabeta به طور معنی داری در آن ناحیه پس از مهار منتشر شونده تغییر نکردند. نتیجه گیری: این یافته ها پیشنهاد می کنند که مهار منتشر شونده می تواند به سلول های عصبی در بافت های عصبی در موش های صحرایی نوجوان آسیب برساند و به طور موازی منجر به افزایش gad 65 در سیستم عصبی مرکزی شود.

Immunohistochemical Study of Distribution of GAD and GABA in the Entorhinal Cortex after Spreading Depression in Juvenile Rats

Introduction: Spreading depression (SD), discovered by Leao in 1944, is a pathophysiological depolarization wave that propagates slowly in the brain (3 mm/min) and causes dramatic ionic and hemodynamic changes. SD appears to act through several mechanisms and receptors, which have not completely understood. Here, we studied the effect of inhibitory system in animal model of SD using immunohistochemistry technique. Materials and Methods: After implanting recording electrodes and cannula over the brain, repetitive SD was induced by KCl injection (2 M) in juvenile rats for four consecutive weeks. Then all ratsrsquo brains removed. The mean number of dark neurons in the entorhinal cortex (EC) were determined using toluidine blue staining. To identify the prevalence and distribution of GABAA subunit receptors as well as glutamic acid decarboxylase (GAD), the GABA biosynthetic enzyme, immunohistochemistry technique was performed. Results: The mean number of SD induced was statistically increased during four weeks of experiments. The mean number of dark neurons in EC was significantly increased in SD group compared to sham rats. Furthermore, expression of GAD 65 in EC significantly increased in SD group compared to sham group. However, both GABAAalpha and GABAAbeta subunit receptors didnrsquo t significantly change in that region after SD. Conclusion: These data suggest that SD is able to damage the neuronal cells in neural tissues in juvenile rats and parallelly lead to enhancement of GAD 65 in the central nervous system.