اثربخشی آموزش اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی بر توانایی‌های شناختی، تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دختران نوجوان افسرده

مقدمه: بیماران افسرده با مشکلاتی در زمینه توانایی‌های شناختی و تنظیم هیجانات مواجه هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش اختصاصی‌سازی حافظه سرگذشتی بر توانایی‌های شناختی، تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دختران نوجوان افسرده شهر یزد بود. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دختران نوجوان افسرده شهر یزد در سال 14001399 بود. حجم نمونه بر اساس نوع تحقیق تعداد 26 دختر نوجوان بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه 13 نفری تقسیم شدند. آموزش اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی در مورد آن‌ها اجرا شد. همچنین جهت بررسی پایداری نتایج به فاصله زمانی دو ماه پس از آموزش، دوره پیگیری انجام شد. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای فرآیند آموزش به پرسشنامه توانایی‌های شناختی نجاتی (1392)، نظم ‌بخشی هیجانی گراتز و روئمر (2004) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (1994) پاسخ دادند. یافته‌ها: آموزش اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی بر توانایی‌های شناختی، تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دختران نوجوان افسرده در سطح 0/01>p تاثیر معنی‌دار دارد. نتیجه‌گیری: براساس نتایج این پژوهش آموزش اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی می‌تواند به‌عنوان شاخصی برای تشخیص و پیگیری پیامدهای اختلال افسردگی مطرح شود و همچنین در طرح مداخله آموزشی اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی برای این اختلال مورد استفاده قرار گیرد.

the effectiveness of autobiographical memory training on cognitive abilities, emotion regulation, and emotional dysphoria in depressed adolescent girls

introduction: patients with depression have difficulties with cognitive abilities and emotion regulation. the aim of this study was to investigate the effectiveness of autobiographical memory training on cognitive abilities, emotion regulation, and emotional dysphoria in depressed adolescent girls. materials and methods: the research design was quasiexperimental with a pretestposttest design and followup with the control group. the statistical population of this study included all depressed adolescent girls in yazd, iran. the sample size based on the type of research was 26 adolescent girls who were selected by the available sampling method and randomly divided into two groups of 13 people. trainee memory customization training was performed. moreover, a followup period was performed to evaluate the stability of the results two months after the training. both groups answered the rescue cognitive abilities questionnaire (2013), the graz and roemer (2004) emotional regulatory questionnaire, and the toronto emotional dysfunction scale (1994) before and after the training process. results: biographical memory specificity training has a significant effect on cognitive abilities, emotion regulation, and emotional dysphoria in depressed adolescent girls. conclusion: autobiographical memory specificity training can be used as an indicator to diagnose and follow up on the consequences of depressive disorder.