اثربخشی مداخلۀ روانی- آموزشی دلبستگی- بنیان بر کاهش نشانگان اختلال اضطراب جدایی و شیوه‌های فرزندپروری مادران کودکان پیش‌دبستانی تهرانی

مقدمه: اختلال اضطراب جدایی یکی از شایع‌ترین اختلال‌های هیجانی در دوران کودکی و نوجوانی و عامل خطر مهمی برای سلامت روان در طول زندگی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخلۀ روانی- آموزشی دلبستگی- بنیان بر کاهش نشانگان اختلال اضطراب جدایی و شیوه‌های فرزندپروری مادران کودکان مبتلا بود. مواد و روش‌ها: روش این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. 7 مرکز مشاوره و روان درمانی سطح شهر تهران در ایران به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شد که بعد از غربال اولیه کودکان با سیاهۀ اختلالات عاطفی برای سنین مدرسه، 6 تن از مادران این کودکان از مراکز ارجاع داده شدند که بعد از ریزش و در انتها 24 مادر باقی‌مانده بصورت گمارش تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه علایم مرضی کودکان اسپیرافکین وگادو و پرسشنامه شیوه‌های فرزندپروری آلاباما جمع‌آوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد بستۀ مداخلاتی روانی- آموزشی دلبستگی-بنیان به‌طور معنی‌داری نشانگان و شدت اختلال اضطراب جدایی را کاهش می‌دهد و این اثر در مرحله پیگیری نیز معنی‌دار بود. همچنین مداخلۀ مذکور شیوه‌های فرزندپروری مشارکت مادران و فرزندپروری مثبت را افزایش و عدم ثبات و ضعف در نظارت آنان را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. نتیجه‌گیری: بستۀ مداخلاتی روانی- آموزشی دلبستگی- بنیان می‌تواند به‌عنوان برنامه‌ای کارآمد برای بهبود شیوه‌های فرزندپروری مادران وکاهش نشانگان اختلال اضطراب جدایی در کودکان مورد توجه قرار گیرد.

the effectiveness of attachment-based psycho-educational interventions on reducing the symptoms of separation anxiety disorder in preschool children in tehran

introduction: separation anxiety disorder is one of the most common emotional disorders in childhood and adolescence and an important risk factor for mental health throughout life. the research aimed to determine the effectiveness of attachment-based psycho-educational interventions in reducing the symptoms of separation anxiety disorder in children and the parenting methods of mothers of affected children. materials and methods: this research method of this research was semi-experimental with a pre-test, post-test, and follow-up design with a control group. seven counseling and psychotherapy centers in tehran, iran were selected by random cluster method, after the initial screening of children with emotional disorders listed for school age, six mothers of these children were referred from the centers, after the sample drop, and finally, twenty-four of the remaining mothers were randomly assigned to the experimental and control groups. the data was collected using spirafkin and gado’s children’s disease symptoms questionnaire and the alabama parenting questionnaire. results: the results showed that the psycho-educational attachment-based package significantly reduces the symptoms and severity of separation anxiety disorder, and this effect was also significant in the follow-up phase. furthermore, the mentioned package increased the parenting methods of mothers’ involvement as well as positive parenting and significantly reduced poor monitoring/supervision and inconsistency. conclusion: the psycho-educational attachment-based training package can be considered an efficient program to improve the parenting practices of mothers and reduce the symptoms of separation anxiety disorder in children.