اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز بر همدلی و قضاوت اخلاقی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای

مقدمه: اختلال نافرمانی مقابله‌ای یکی از شایع‌ترین اختلال‌های رفتاری مخرب است. امروزه روش‌های غیرتهاجمی مانند تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز برای کنترل و بهبود نشانه‌های اختلالات جایگاه ویژه‌ای یافته‌اند و ممکن است مزایایی نسبت به درمان‌های دارویی داشته باشند. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز بر همدلی و قضاوت اخلاقی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای انجام شد. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه پسران 118 ساله مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای مدارس ابتدایی شهر ارومیه در سال 99-1398 بود. از بین کل جامعه هدف به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای تعداد 30 نفر دانش‌آموز دارای اختلال نافرمانی مقابله‌ای با استفاده از پرسشنامه درجه‌بندی اختلال نافرمانی مقابله‌ای (هومرسن و همکاران، 2006)، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15) و کنترل (15) قرار گرفتند، سپس مقیاس همدلی گریفت (بریانت ، 1982) و پرسشنامه قضاوت اخلاقی (سینها و وارما، 1998) توسط شرکت‌کنندگان تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز به طور قابل توجهی همدلی و قضاوت اخلاقی را نسبت به گروه کنترل بهبود بخشید. نتیجه‌گیری: این مطالعه حاکی از آن است که روانشناسان و درمانگران می‌توانند از تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز در کنار سایر درمان‌ها برای بهبود همدلی و قضاوت اخلاقی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای استفاده کنند.

The Effectiveness of Transcranial Direct-Current Stimulation on Empathy and Moral Judgment of Children with Oppositional Defiant Disorder

Introduction: Oppositional defiant disorder (ODD) is one of the most common destructive behavioral disorders. Today, noninvasive methods, such as transcranial directcurrent stimulation (tDCS), to control and improve the symptoms of various disorders have found a special place and may have advantages over drug treatments. This study aimed to investigate the effectiveness of tDCS on empathy and moral assessment of children with ODD. Materials and Methods: The research design is semiexperimental with a posttest pretest with the control group. The statistical population of the study was all 811 years old boys with ODD in primary schools in Urmia, Iran in 20192020. Out of the total target population, by multistage cluster sampling, 30 students with ODD were selected using ODD Rating Scale (Hommersen et al, 2006), and randomly assigned into two experimental (n=15) and control (n=15) groups, then Griffith Empathy Measure (Bryant, 1982) and Moral Judgment Test (Synha Warma, 1998) were completed by the participants. Descriptive statistics and univariate Analysis of Variance were used to analyze the data. Results: The results of this study showed that the application of tDCS significantly improved empathy and moral judgment compared to the control group. Conclusion: The study implies that psychologists and therapists may use tDCS along with other treatments to improve empathy and moral judgment of children with ODD.